De reclame van Sire met als titel Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn? heeft hier en daar wel wat losgemaakt. Toch vraag ik me af of de opvoeding er de oorzaak van is dat vrouwen de mannen op sportgebied steeds vaker de baas zijn. De feiten liegen echter niet, de vrouwen werden Europees kampioen voetbal, de mannen mochten niet eens meedoen. Alle medailles voor ons land tijdens de WK atletiek waren voor vrouwen en geen enkele voor de mannen. Op dit moment wordt het EK hockey voor mannen en vrouwen gehouden en ook daar worden de kansen voor de vrouwen hoger ingeschat dan die voor de mannen. Er zijn nog wel meer voorbeelden te noemen, maar voor mij als man is het tot zover al pijnlijk genoeg. Alleen daarom al hoop ik toch zo dat het Nederlands Elftal van Frankrijk gaat winnen, ik bedoel het elftal van de mannen. Zelfs in het boksen, toch echt van oudsher een mannensport, doen we in Nederland niet mee, maar Nouchka Fontijn is bij het boksen voor vrouwen wel gewoon Europees kampioen. Het moet niet gekker worden toch? Of wordt de gender-neutraliteit onze redding en maken we binnenkort ook in de sport geen onderscheid meer tussen mannen en vrouwen?
Dat laatste lijkt mij niet echt voor de hand te liggen, dus de komende decennia zullen we, buiten bijvoorbeeld korfbal, kunnen genieten van zowel vrouwen- als mannensport. Maar hoe bepaalt men nu eigenlijk wie er met de vrouwen of met de mannen mag meedoen? Zo makkelijk als het lijkt is dit kennelijk niet, dat werd mij tijdens het kijken naar de WK atletiek wel duidelijk. Misschien is het een idee dat Sire ook een reclamecampagne start met als titel Hoeveel procent vrouw moet je zijn om aan vrouwensport te mogen deelnemen?
De voor de hand liggende en bekende kenmerkende geslachtsverschillen geven namelijk niet in alle gevallen een duidelijke uitkomst. Ik ben zeker niet de enige die zijn wenkbrauwen fronste, toen de Zuid-Afrikaanse hyperandrogene 800 meter-loopster Castor Semenya wereldkampioen werd en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen. Ik heb de oplossing hiervoor niet, maar deze opvallende verschillen geven wel stof tot gesprek. Dat het meestal gaat om vrouwelijke atleten met mannelijke kenmerken die ook nog eens succesvol zijn, is natuurlijk vrij logisch. Zeker in duur- en krachtsporten is bewezen dat wat extra testosteron prestatiebevorderend is.
De discussie over dit onderwerp is niet van de laatste tijd en pas kortgeleden werd officieel vastgesteld dat Foekje Dillema ook een hyperandrogene vrouw was. Als dit eerder bekend was geweest, had zij misschien in 1948 tijdens de Olympische spelen van Londen wel enkele gouden medailles gehaald en een fiets gekregen ten koste van Fanny Blankers Koen. Hoe dan ook, deze verschillen zullen er waarschijnlijk wel blijven en dat is eigenlijk maar goed ook. Niet iedereen is namelijk gelijk, maar gelukkig wel gelijkwaardig. We zullen er mee moeten leven, dat geldt niet alleen voor ons als kijkers, maar ook voor de sporters die hiermee te maken hebben.
Chris Walraven
Die foto, is dat Arie Haan of Katrien Kip ?
Dit is Foekje Dillema, ook een hyperandrogene vrouw, Zij werd echter vanwege haar uiterlijk geschorst door het Olympisch comité en kon daarom niet mee doen aan de Spelen van 1948. Mede hierdoor behaalde Fanny Blankers-Koen haar vier gouden medailles, want Foekje Dillema was een geduchte tegenstander.
Dank je wel, Chris, je verklaring is verhelderend. Dat ze deze creatie destijds niet aan de start lieten verschijnen, daar kan ik best in komen. Al moet Schippers tegenwoordig ook oppassen met al die recepten van de apotheek. Die zag er tijdens het WK uit als een Bulgaarse gewichtheffer na een half jaar ontharsen. Dubieuze zaken.