Het pupillenvoetbal is op bevel van de KNVB vanaf op de schop gegaan. Kleinere veldjes en doeltjes, zes tegen zes, geen scheidsrechter, vier blokjes van tien minuten. Meerkosten voor onze club, maar we moeten ook letterlijk onze doelen halen. Als oud-voetballer van het eerste elftal en tegenwoordig opa van een voetbalpupil is het wel even wennen. We waren ingesteld op presteren en winnen. Nu moet het gaan om opleiden en individueel beter worden. Moet me soms inhouden om niet te hard te juichen bij doelpunten. Korfbaluitslagen worden geboekt, ook al omdat er steeds iemand anders op doel moet staan. Hoe anders ging dat in mijn allerjongste jaren. Een bestuurslid zei me dat ik “spil” moest staan, wist ik veel? Vanwege m’n toen al aanzienlijke lengte zeker. Ben er nooit meer weggegaan en heb me nadien in het vak van centrale verdediger gespecialiseerd. Maar goed, nu gaat het om het louter om het spel en niet om de knikkers. Aan m’n kleinzoon vroeg ik of hij kampioen kon worden. ‘Kan niet meer opa, als we winnen spelen we volgende keer tegen een team, dat ook gewonnen heeft. We kunnen geen kampioen worden’. t Is toch even wennen, ligt vast aan mij.
Hans Nieboer, bestuurslid Vroomshoopse Boys
Ik vindt het ook verschrikkelijk om te zien buiten dat de clubs op kosten worden gejaagd. Gewoon weer terug maar het oude em zo snel mogelijk. Betere opleiding kan ook via de normale trainingen