Beter laat dan nooit, moeten ze bij FC Twente gedacht hebben. Kees Rijvers (foto) had natuurlijk al veel eerder benoemd moeten worden tot erelid. Als iemand een dergelijke hulde toekomt bij de FC, is hij het wel.Dat had al in 1980 of nog eerder gemoeten. Feit is dat bij voetbalclubs en andere instellingen waar de leiding nogal eens wisselt, dit soort terechte lofprijzingen erbij inschieten of veel te laat worden geregeld.
Neem dan Longa’59, de volleybalclub uit Lichtenvoorde, die afgelopen zaterdag het 60-jarig bestaan vierde. Twee leden met een enorme staat van dienst kregen een koninklijke onderscheiding opgespeld. Henri Pothof ontving van de koning een lintje als voormalig manager van het eerste damesteam dat – zoals u weet – jarenlang in de eredivisie speelde en zelfs 61 Europa Cupwedstrijden achter de naam heeft staan, maar ook was hij 40 jaar scheidsrechter, was zaalwacht bij de thuiswedstrijden en die functie omvat meestal de hele zaterdag, hij was trainer, leidde scheidsrechters op, organiseerde toernooien en nog veel meer. Burgemeester Bronsvoort had een kwartier nodig om zijn lijst van vrijwillige bezigheden allemaal op te noemen. Ze noemde hem de verkeerstoren van de club. Mooi gezegd!
Saskia Otten-Manschot kreeg ook een lintje, want zij was de eerste international van Longa, was fysio van het eerste herenteam en later van de dames, was lid van allerlei commissies, was trainer en coach van jeugd- en seniorenteams, schreef beleidsplannen en hielp Lonneke Sloetjes die thans een van de meest succesvolle volleybalsters van ons land is, van een hardnekkige knieblessure af door haar dag in, dag uit te behandelen en dat een jaar lang, waarbij ze steeds een nano-millimeter vooruit ging.
Saskia werd overigens ook nog tot erelid benoemd en datzelfde gebeurde met haar zus Carla en broer Bart.
Was dat allemaal terecht? Lintjes en erelidmaatschappen worden immers ook wel eens onterecht toegepast, want niet degene die 10 jaar achter elkaar kantinediensten heeft gedraaid, maar iemand die door een enorme spirit en goede plannen de vereniging een flinke push heeft gegeven of een cruciale wending tot stand heeft gebracht, verdient het erelidmaatschap. Als bij de club door hem of haar iets teweeg is gebracht ten positieve, dan verdien je zo’n erenaam.
Dat geldt dus ook voor de 93-jarige Kees Rijvers. Hij was destijds (eind jaren 60/beginjaren 70) de man die FC Twente qua voetbal op het juiste spoor zette. Door zijn impulsen en keuzes ging de club in vliegende vaart naar de top. Had het bestuur van toen een ander benoemd, die niet de juiste voetbalkeuzes had gemaakt, dan was FC Twente er nu waarschijnlijk niet meer geweest. Dat zou zomaar gekund hebben.
Beste Gijs,
Ter aanvulling op jouw column breng ik graag in herinnering dat het FC Twente bestuur in 1999 (periode Cees Anker, Rob van Holten, Ben van Dijk, e.a.) destijds heel enthousiast reageerde op een verzoek van FC Twente supporters bij SV Markvogels tot de organisatie van de verkiezing FC Twente speler & coach van de Eeuw.
Het FC Twente bestuur maakte dit organisatorisch en financieel mede mogelijk. Kick van der Vall is ons bij de opzet en organisatie behulpzaam geweest, evenals de supportersvereniging FC Twente Markelo. Kees Rijvers werd destijds door zowel de supporters, door het bestuur van FC Twente en door de geledingen (TOS, GA, Vr.Kr. en Vak P) bij meerderheid verkozen tot Coach van de Eeuw. Op 5-1-2000 werd Kees Rijvers gehuldigd en toegesproken door de supporters, door het bestuur van FC Twente en (voormalig FC Twente bestuurder) Henk Kesler namens de KNVB.
Maar uiteraard is het fantastisch dat het huidige bestuur Kees Rijvers nu ook benoemd heeft tot Erelid.
Misschien ooit ook nog eens een Rijvers/Kohn tribune!? Het waren prachtige jaren in het Diekman, de periode waarin FC Twente in sportief opzicht zowel nationaal als internationaal opzien baarde en de regio Twente ‘op de kaart zette’.