Vrijdag 29 maart 2024
Twentesport

Keizer

Geplaatst op 14 februari 2017 door   ·   2 Reacties

De toon van de nieuwslezer werd zaterdagmorgen ineens serieuzer. Een overlijdensbericht. Piet Keizer is uit de tijd, de elegante linksbuiten met het minutieus ingestelde vizier in de linkervoet. Hij is 73 jaar geworden. Niet oud. Nog geen jaar na de dood van Johan Cruijff is ook Piet Keizer door longkanker geveld.

Ik dacht vrijwel onmiddellijk terug aan de wedstrijd FC Twente-Ajax op 12 oktober 1969. Het was de eerste keer dat ik als journalist een topwedstrijd bezocht in het Diekmanstadion. De perstribune was overvol. Normaliter kon iedereen over een eigen ijzeren klaptafeltje beschikken, maar die middag was het inschikken geblazen. Er wurmden zich collega’s tussen ons in om de topwedstrijd goed te kunnen volgen.

Ene Maarten de Vos zat zo ongeveer bij mij op schoot. Ik kende hem van naam. Hij schreef voor het Dagblad De Tijd en was een van de bekendste sportjournalisten.  Klein van stuk, veel praatjes. Zijn mond stond niet stil. En alles wat hij daar tussen mij en een collega die hij kende, zat te debiteren , ging over de spelers van Ajax, over de trainer van Ajax  of over wedstrijden van Ajax, kortom over Ajax, destijds een topclub. Voor ons liepen onder andere Cruijff, Keizer, Swart, Reinders, Vasović, Krol  en ook Dick van Dijk, die een paar maanden eerder van FC Twente was overgekomen. Over de thuisclub hoorde ik De Vos niet.

Na een minuut of tien vroeg hij me of die Van Ierssel van de FC altijd een basisplaats had.
“Ja”, antwoordde ik. ‘Hij is hier  aan zijn eerste seizoen bezig. Hij kwam als middenvelder en is sinds kort rechtsback.“
“Dat weet ik”, reageerde hij snel.
“Vraag het me dan niet”, dacht ik nog. Voorgesteld aan hem had ik me niet, hij zich ook niet aan mij en ik had nog nauwelijks iets genoteerd in mijn blocnote. Toch voelde hij aan dat ik een volger was van de thuisclub. Maar dat terzijde.

Even later scoorde Piet Keizer, de linksbuiten van Ajax. Koud kunstje in dit geval, want Van Ierssel schoof hem de bal in de voeten. Ik had geleerd dat je als journalist altijd neutraliteit moet uitstralen. Niet juichen bij een doelpunt van de club die je volgt en niet jammeren bij een tegentreffer. Maar de zeer ervaren Maarten de Vos jubelde “Oh die Piet, wat geweldig. Wat een topper ben je”.

Meteen na de rust scoorde Keizer 0-2. De Vos ging erbij staan en lachte met zijn hele gezicht. “Ooh die Piet, die geile Piet. Hij scoort alweer”,  riep hij. “Ajax heeft zijn revanche”, doelde hij op de 5-1 nederlaag van een jaar eerder, toen overigens Keizer het enige doelpunt van Ajax maakte, een kopbal uit een voorzet van Cruijff. (Hij kende in Het Diekman de weg naar het doel, want in de eerste FC Twente-Ajax (0-2) in ’66 scoorde hij met een machtig afstandsschot de openingsgoal; uiteraard met de linkervoet.)

Die twaalfde oktober in ’69 maakte Keizer in de 64ste minuut ook de 0-3. De Vos was helemaal van zijn stuk en sloeg wartaal uit met de naam Piet als Leitmotiv om vervolgens alvast hardop te oefenen op de kop boven zijn verhaal voor de maandagkrant.

Ik vergeet die wedstrijd niet meer. FC Twente dat al zes wedstrijden ongeslagen was, verloor kansloos met 3-0 van Ajax, omdat de fantastische Piet Keizer drie keer scoorde en ook omdat ik leerde dat sommige sportjournalisten bepaald niet neutraal cq objectief zijn. Ikzelf heb overigens altijd geprobeerd dat wel te zijn. Maar ook dat terzijde.

Delen is sportief

Reacties (2)

  1. Jeroen says:

    Is dat zo Gijs, kun en moet je als journalist neutraal zijn en blijven? In de voetballerij waar de ego’s lange tenen hebben! Waar je als journalist toch moet kunnen schrijven dat het een kloten wedstrijd was en de trainer slechte keuzes heeft gemaakt. Maar als het goed is je ook best euforisch mag zijn! Als ik dan de verslagen van Ten Voorde en Wagenaar lees is het allemaal zo voorspelbaar, zo soft en gezapig. Ik begrijp wel, als ze te kritisch zijn komen ze er niet meer in! Maar zijn wij dan als lezers zo gek dat wij niet zien dat het niet goed was?

  2. Jan says:

    Ik meen dat ik een collega van jou wel eens in het stadion van FC Twente op een bank heb zien staan dansen…




Archief