Harry de Vlugt is overleden. De advertentie in de TCTub meldt dat hij 69 jaar geworden is. De vrolijke pingelaar van oa Eilermark, SV Meppen en Rot Weiss Essen is uit de tijd. Zijn zwakke hart heeft hem in de steek gelaten.
Mijn gedachten dwaalden meteen af naar de Sportschau op de Duitse zender, elke zaterdag om 6 uur. Dat was me wat vroeger. Iedere voetballiefhebber hier in het oosten zat voor de buis. Als je s middags nog op het voetbalveld moest zijn, zorgde je dat je voor zessen thuis was. Moest je werken of was je onderweg, je stemde je bezigheden af op de klok van zes uur. Als Mister Sportschau Ernst Huberty of zijn collega Heribert Fassbinder (’n Abend allerseits) het programma hadden geopend, zat je klaar. Ik zal u mijn voorkeuren besparen (oa FC Kaiserslautern en Gladbach waren favoriete clubs van mij), maar ik hield van de mooie Duitse samenvattingen. En – wat niet onbelangrijk was – het voetbal was goed.
De Nederlanders en zeker de streekgenoten in de Bundesliga volgde ik speciaal. Egbert ter Mors was een grote ster in Essen, maar Harrie de Vlugt die in 1972 van SV Meppen naar RWEssen verkaste, was er ook heel geliefd. Zijn wapperende manen, zijn trucs, zijn doelgerichte dribbels vanaf de rechterkant. Hij speelde in één elftal met de legendarische Duitse Nederlander Willy Lippens. Het was jammer dat De Vlugt door een zware knieblessure maar weinig wedstrijden gespeeld heeft. Hij bleef er tot 1975. Daarna kwam hij terug naar Enschede. Maar Essen is hem nooit vergeten, want als de club een jubileum had, moest Harry ernaartoe. Zo geliefd had hij zich gemaakt en zo trouw zijn Duitse clubs aan spelers die iets voor hen betekend hebben.
De naam van De Vlugt dook voor het eerst op bij FC Twente, waar hij in de jeugd speelde. Toen hij niet doorbrak, of niet het geduld kon opbrengen om zijn kans af te wachten, vertrok hij in 1967 samen met de veel oudere Dais ter Beek naar Eilermark. Daar droeg hij door zijn doelpunten bij aan de opkomst van de club uit Glanerbrug. Trainer was Piet Lagarde en ook spelers als Chris van der Meer, Theo Dijkstra en Heini Basilie werkten mee aan de opmars, die in de beginjaren zeventig onder leiding van Toon Valks uitmondde in de strijd om het Nederlands amateurkampioenschap met spelers als Gerard Schefer, Jan Welles, Theo Dijkstra en Toon van Agteren. De Vlugt was daar toen al niet meer bij, hij wilde profvoetballer worden en was overgestapt naar SV Meppen. Dat neemt niet weg dat ze ook bij Eilermark gek met hem waren, ook al was hij daar al vaak geblesseerd en maakte hij als jonge speler veelvuldig gebruik van de massagetafel. Desondanks had hij altijd goeie zin en was hij vaak het middelpunt van vrolijkheid en plezier.
In zijn nadagen dook hij hier en daar nog wel eens op en speelde oa nog voor FC Flamingo’s in Enschede. Maar hij raakte in de vergetelheid. Ik hoorde dat hij later in de bouw gewerkt heeft.
Nu hij overleden is, blijkt die vergetelheid wel mee te vallen. Ik las de hartverwarmende reacties op de facebookpagina van Rot Weiss Essen, de club die in 1956 kampioen van Duitsland was, maar inmiddels is afgegleden naar de Regionalliga West. Iemand duidt De Vlugt aan als idool, een ander schrijft: “1000 maal dank voor de onvergetelijke momenten”. Ook veel Enschedeërs schrijven een reactie op deze pagina. “Het was een voorrecht om je gekend te hebben”, en zo gaat het maar door. Mooie woorden voor een bijzondere oud-voetballer en kleurrijk mens.
<<Recent portret van Harry de Vlugt. Hij is geboren op 20 mei 1947 in Bandung en overleden op 6 november jl in Enschede.
De elftalfoto van Eilermark in het seizoen 1967-1968. Op de onderste rij vierde vanaf links Harry de Vlugt. Rechts trainer Piet Lagarde. Staand derde van links Dais ter Beek.
Wat heeft u mijn vader hier mooi verwoord. Dank u!! Heel liefs van zijn beide dochters
Harry was voor Indische jongens een voorbeeld, een van de eerste indische jongens die op topniveau speelde.
Wat Rijkaard en Gullit voor de Surinamers waren, was Harry voor Indonesiers.
R.I.P Harry
Hij is wel heel oud geworden Gijs als hij in 1847 in Bandung (Indonesië) is geboren. In de tijd van de VOC en Multatuli de roman Max Havelaar schreef.
Enige weken geleden kwam ik hem nog tegen met 4 asbakken in de hand die hij had gekocht bij de Kringloopwinkel.Op de vraag hoe het met hem ging antwoorde hij dat hij binnenkort dood zou gaan. De asbakken waren voor zijn laatste verjaardag die hij die dag zou vieren. Ik ben nog even met hem meegelopen naar zijn geliefde camper waarmee hij vaak naar Portugal ging om te vissen en vakantie te vieren. Ik heb nog met hem gevoetbald bij zaalvoetbalvereniging Blauw Blauw. Het was altijd een avondje uit waarbij Harry je kon trakteren op sterke verhalen uit zijn voetbaltijd. Wij noemden hem ook wel vaak “Harry op de Vlugt” omdat hij ook enige tijd naar Canada is geweest en vrij onrustig van aard was.
Bij SV Meppen ben ik zijn bescheiden opvolger geweest. Ook daar was hij erg populair en heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten. Hij werkte daar als chauffeur van een confectiebedrijf en als hij binnen kwam in de ateliers riep hij altijd heel hard: ” Everybody Happy?”Waarna alle naaisters antwoorden: “Ja Harry!!”!Toen hij bij FC Twente speelde had hij de mooiste sportwagen van alle spelers en zette die iedere dag pal voor de ingang van het stadion zeer tot onvrede van Kees Rijvers. Hij noemde zich zelf altijd “Pele”. Harry is niet rijk van het voetballen geworden maar wel een kleurrijk figuur geweest.
ik wil het kort houden. heb met hem samen bij eilermark gevoetbald. op een gegeven moment zei harry kom even rechtsbuiten voetballen want de dames langs de kant zeggen dat ik kromme bennen heb . lagarde kwaad maar toch doen . ook bij zaalvoetbal blauw blauw was het altijd feest (ook na de tijd ) het was een super tijd met harry.
wat ,mooi om te lezen…hoe jullie mijn vader beschrijven…ik mis hem
An idol of my youth has passed, so sad. Have seen him playing several times in Essen in the 70s. My sincere condolences to his family and friends. May he rest in peace.
SV Meppen hatte niemals wieder einen besseren (und lustigeren) Rechtsaussen – ich werde dich nie vergessen – Ruhe in Frieden Harry !