De zondagavond in Nederland was voor Louis van Gaal, de godfather van de vaderlandse voetbaltrainers. Ik heb het programma tot mijn spijt gemist. Want ik was (en ben) nog op vakantie. Op twitter zag ik de meeste uiteenlopende mini-recensies. Duidelijk was in ieder geval dat lang niet alleen de voetballiefhebber gekeken heeft naar Zomergasten. Ook talloze ‘leken’ gaven hun oordeel. Positief, negatief en allerlei gradaties daartussen. Bij thuiskomst een dezer dagen ga ik beslist kijken, want Van Gaal staat zeer hoog op mijn lijst van favoriete trainers.
Gelukkig had ik afgelopen week een prima alternatief bij de hand, het vrij recent verschenen boek De Hand van Van Gaal van Hugo Logtenberg, journalist bij de NRC. We kregen een schitterende inkijk in de werkwijze van Van Gaal tijdens het WK voetbal in 2014 in Brasil. Door uitgebreide research, door gesprekken met stafleden, spelers, Van Gaal zelf en andere betrokkenen heeft Logtenberg de Nederlandse inbreng voor en tijdens dat WK van dag tot dag beschreven met steeds de volle schijnwerper op Van Gaal, de eigenzinnige topcoach van een extreem hoog niveau. Juist dat eigengereide, soms balsturige (mooi woord in dit geval) maakt zijn persoonlijkheid extra boeiend en bijzonder.
Ik durf zelfs de nooit te bewijzen stelling aan dat niet Frankrijk, maar Duitsland, Argentinië, België of Brazilië wereldkampioen geworden zou zijn als ze Van Gaal als coach hadden gehad. Ik weet zeker dat hij meet een van die landen de finale had bereikt of zelfs gewonnen had.
Over balsturig gesproken, of liever gezegd eigenzinnig, bent u ook zo benieuwd hoe het Heracles zal gaan in het komende seizoen? Zonder Hoogma, Stegeman, Meijer, Monteiro, Castro en al die anderen die vertrokken zijn? Ik heb geen oefenwedstrijd gezien. (Dat doe ik niet meer sinds ik haast geen actuele sportjournalistiek meer bedrijf. Ik laat me liever verrassen in de competitie. Eerst met een schuin oog, omdat er steeds nog spelers kunnen worden aangetrokken of verkocht, na 1 september serieus.) Maar ik kreeg vanzelfsprekend wel mee dat de nieuwe leiders van de club hebben gemeend dat de zwartwitten hun status als vaste middenmoter moeten kunnen opvijzelen met veel Duitse invloeden. De trainer en een aantal spelers zijn afkomstig van de andere kant van de paal, waar ook hoofdscout Alfred Nijhuis als voormalig Bundesliga-speler en als trainer van diverse clubs heel goed de weg weet. Wie weet wat het gaat worden, maar interessant is het zeker, deze balsturige move van de Almeloërs.
We zijn allemaal (Almelo e.o. met name) benieuwd wat de enige Twentse club op het hoogste niveau gaat doen. Heracles moet een ‘voetbalmachine’ worden volgens Stef de Bont van VI in zijn vooruitblik. Persoonlijk wil ik het eerst zien, denk niet dat we in de problemen komen, echter zekerheden hebben we gewoon niet. Daarvoor zijn de investeringen niet al te groots geweest. Niet dat veel geld uitgeven een garantie is voor succes, maar toch. Verder hoop ik wel dat Kuwas blijft, voor hem en voor Heracles zou dat goed zijn. Hij heeft vorig seizoen maar bij vlagen laten zien dat hij een hoger niveau aan kan. Het was soms een 8 maar ook vaak een 5. Als hij constant een 7 zou halen kan hij de stap maken, nu niet.