Misschien moesten ze die Jeroen van der Boom maar informateur maken. Zijn presentatie van Hoge Bomen veroorzaakt immers exact hetzelfde effect als de beschamende lelijkheid van het politieke handspel: ofwel je sprint met een teiltje richting het toilet, ofwel je kwijlt vrolijk met de muziek mee als een loopse boxer in de tochtige bronsttijd. Zelfs het amechtige taalgebruik klinkt als de voorspelbare poëzie van de schoolkrant: ‘Als het geluid helder is, dat het Jack van Gelder is’ of iets van die strekking. Het was even tranentrekkend als tenenkrommend, met het absolute toppunt van treurigheid de onvermijdelijke aanwezigheid van René Froger ... Lees verder >
