Ondergedoken Tukkers op weg naar Sotsji

Met het WK afstanden zit het seizoen erop. Meestal hoor je sportliefhebbers verzuchten dat het allemaal te lang duurt. Ze kunnen er niet tegen dat er eind maart, als de vogels alweer fluitend op zoek gaan naar een partner, nog steeds baantjes getrokken worden waar dan ook nog de nodige tv-uren aan gespendeerd worden. Je ziet het Tom Egbers met lichte tegenzin aankondigen. In zijn hoofd klinkt een stem die als maar roept: Houdt het dan nooit op, dat saaie rondrijden over die geprepareerde, ovalen ijsvloeren. Dit jaar viel het overigens mee. Omdat het buiten door de gure oostenwind niet te harden was en omdat de eredivisie niet voetbalde, was het niet verkeerd dat er nog geschaatst werd. Het WK afstanden was best wel te pruimen. Vooral door mannen als Smeekens, Kato, de gebroeders Mulder en mijn persoonlijke favorieten Claudia Pechstein, Gabriele Hirschbichler en Moritz Geisreiter. (geintje, sorry).

Het was gisteren nog even spannend. Jan Smeekens uit Raalte kon geschiedenis schrijven, maar deed dat uiteindelijk niet. Dat Ireen Wüst en Sven Kramer een greep in de brandkast van de UCI deden, was geen nieuws en ook niet opwindend. Dat is normaal. De potentiële tegenstanders van Ireen waren geblesseerd of niet gemotiveerd en dan ben je al gauw een eenzame koningin. Kramer heeft een dubbele motor of zoiets. Ik had eigenlijk dit jaar veel minder zin om schaatsen te kijken dan voorheen. De redenen zijn meervoudig, zo constateer ik na enige autoanalyse. Ten eerste heb ik altijd minder zin om te kijken als ik de winnaar al van tevoren weet. Indurain destijds in de Tour, Armstrong ook en zo zijn er meer voorbeelden geweest van soevereine kampioenen die het evenement waaraan ze deelnamen nogal saai maakten, omdat er weinig meer te raden viel. Een wedstrijd met een deelnemer die met een zekerheid van 99.9 procent gaat winnen, is minder interessant.

Ik ken overigens mensen die het schaatsen als een derderangs sport betitelen, omdat de Nederlanders haast altijd winnen. Daarmee ben ik het dan weer oneens. Het is juist knap dat we op mondiaal niveau de toon aangeven en dat ook blijven doen. Dat geeft aan hoe professioneel Nederlanders deze sport bedrijven. Er zijn meer landen die in een bepaalde tak van sport haast altijd de hoofdprijs winnen. Dat wil niet zeggen dat die sport dan meteen niks meer voorstelt.

Ik had nog een reden waarom ik dit jaar minder vaak naar het schaatsen keek dan normaal. Mijn chauvinisme werd niet geprikkeld. Er waren geen Tukkers die meededen. Elk jaar is er wel een klein aantal regionale favorieten. De gebroeders Olde Heuvel, Jorien Voorhuis, Mark Tuitert, Moniek Kleinsman, Pien Keulstra, Jorien ter Mors. Ze hadden er kunnen staan, op het EK, het WK, bij de world-cups, op het WK afstanden. Verderop in deze provincie hadden ze genoeg te kijken. Zwolle en omstreken met de gebroeders Mulder, met Jan Smeekens en Lotte van Beek was goed bezig. Maar de Tukkers waren dit jaar nergens te bekennen.
Even – ter herinnering – een rondje langs de banen:

Remco Olde Heuvel (Losser) haakte af toen bleek dat hij niet meer mee kon komen. Ooit wereldkampioen bij de junioren, anno 2012 op 28-jarige leeftijd gestopt.

Zijn broer Wouter (Losser), ook een erkend prijsrijder, vriend en concurrent van Kramer, was geblesseerd. Een operatie aan de gekwetste knie volgde. Maar hij is onlangs weer op een ijsbaan gesignaleerd, reed zelfs aardige tijden en is dus bepaald nog niet afgeschreven.

Moniek Kleinsman (Bentelo) is ook gestopt. Rugproblemen noopten haar tot ophouden. Nog geen 30 jaar was ze toen. Kittig rijdstertje, soms was ze een tijdje weinig in beeld om dan ineens weer te vlammen.

Waar was Mark Tuitert uit Holten? Hij was er wel, maar de olympisch kampioen werd ziek en raakte ook nog geblesseerd. Op het WK afstanden was hij weer present, maar vloog uit de bocht. Volgend jaar beter.

“Is Jorien Voorhuis niet meer actief?” vroeg mijn zus een paar weken geleden. Ze volgt van oudsher het schaatsen. Vroeger deed ze dat nog met de invulpagina’s van de krant voor zich op tafel. Meer takken van sport interesseren haar niet. Alleen het schaatsen. “Nee, Jorien, kan dit jaar ook niet meekomen. Andere ploeg. Daar klikt het nog niet en daardoor mist ze steeds de kwalificaties en/of skate-offs”, antwoordde ik. Mijn zus vond het jammer. Ik wees haar op het volgend seizoen, want Hengelose Jorien wil nog een keer naar de Spelen. Of dat lukt is de vraag, want ze heeft sinds enkele dagen helemaal geen ploeg meer.

Dan Pien Keulstra (Boekelo). In 2011 kampioen van Nederland op de 3 en 5 km. Uitblinker op het WK junioren. We gingen er allemaal eens goed voor zitten. Pien zou die Ireen wel eens…. Maar nee, ze had een eetprobleem en kon in haar tijdelijke woonplaats Heerenveen maar moeilijk aarden. Dus dit seizoen zagen we geen Pien. Volgend seizoen wel, want Jac Orie heeft haar gecontracteerd onder het motto: “Wat in het vat zit, verzuurt niet.”

Tot slot Jorien ter Mors (foto), de nationale crack op het gebied van shorttrack. Ze richt echter haar ogen ook af en toe op de langebaan. En jammer genoeg deed ze dat niet wat vaker. Want wat natuurlijk heel prettig was, dat was de coup die ze pleegde op het NK allround. Ze schaatste iedereen eraf. Ook Ireen en Diane Valkenburg en Leenstra, De Vries, noem ze maar op. Dat was een enorme grap. Jorien kwam even buurten bij de langebaan en schaatste iedereen naar huis. Ireen staat volgens alle kranten van deze maandag op eenzame hoogte. Niet waar. Ze kon op het NK allround niet winnen van nieuwkomer Jorien ter Mors uit Enschede. Hou dat komende zomer en daarna in het nieuwe seizoen in je achterhoofd.

Resumerend. Tijdens de grote wedstrijden van komend seizoen met als apotheose de Olympische Spelen van 2014 in Sotsji zitten wij Tukkers weer op het puntje van de stoel. Ze waren een tijdje ondergedoken, maar dan hebben we Wouter Olde Heuvel, Pien Keulstra, Mark Tuitert, Jorien Voorhuis en Jorien ter Mors op de baan en zal de Twentse vlag weer volop wapperen. Dan zijn we weer aan de buis gekluisterd. Zijn Sven Kramer en Ireen dan nog steeds gedoodverfde winnaars? Dat dacht ik dus niet met dit Twentse kwintet onder de deelnemers.