Ik ben opgegroeid in een tijdperk waarin veelvuldig gerookt werd. De sigaretten en sigaren stonden bij feestjes in glaasjes op tafel, her en der in huis stonden van die metalen asbakken met drukknop en snel draaiend schijfje. Mijn – zoals zovelen – kettingrokende vader stak stoere sigaretten zonder filter aan, bij voorkeur van het merk North State. Soms kwam het voor dat hij door zijn voorraad heen was. Dan moesten de Peter Stuyvesants van mijn moeder eraan geloven. Echter niet voordat hij de filter van de peuk afgebroken had; hij wilde absoluut niet gezien worden met een vrouwelijke filtersigaret. Waarschijnlijk heeft het mannelijke roken hem in 1978 het leven gekost.
Tijdens mijn jeugd op kleuter- en lagere school was voor mijn moeder de korte broek de standaard. Ik zeurde haar de kop gek om in het voorjaar het korte broek moment zo lang mogelijk uit te stellen, lange broeken waren immers veel stoerder. Degenen die te vroeg in de korte broek op het schoolplein verschenen liepen een groot risico als pispaal te worden weggezet. In de polder woonden wij ver weg van de dorpsrealiteit, wist mijn moeder veel? Helaas zou ik vaak de pispaal blijken te zijn….
Mijn eerste fietsje, dat ik op vijfjarige leeftijd kreeg, veroorzaakte ook een deuk in mijn ego. Het was natuurlijk een damesmodelletje, met lage instap. Maar wel een grote vooruitgang ten opzichte van de step, waarop ik het eerste jaar mijn weg naar de verre kleuterschool in Vleuten moest afleggen. Ik telde de dagen af tot het moment waarop ik mijn afgetrapte, verwijfde karretje zou kunnen omwisselen voor een modelletje met kloeke stang!
Op zevenjarige lagere schoolleeftijd was het eindelijk zover: ik mocht op een bruin-rode, tweedehands Batavus-met-stang de Vleutense polder door weer en wind gaan doorkruisen. Mijn ouders onderkenden het fietstalent waarover ik beschikte al vroeg. Mijn vier jaar jongere broer Cees werd de kleuterschoolstepellende bespaard, hij kon prima bij mij ach-terop de fiets, in een kinderzitje. Vanaf dat moment reed ik jarenlang op een struise stang-fiets-met-kinderzitje in de rondte. Kon mijn zes jaar jongere zus Trudy later ook nog van profiteren!
Beste meneer van Veilig Verkeer Nederland: nooit en te nimmer gaat u mij op zo’n wijvenfiets krijgen!!
Theo de Rooij
Uit het hart gegrepen, laat ieder de vrije keus , maar hou de stang in ere.ik fiets zolang het mij gegeven is op een heren fiets met en zonder elektr. Ondersteuning.
De Rooij die het gezag negeert…Dat kan echt niet. En dan wel op een elektrische fiets… jij, DE Theo de Rooij op zo’n kutfiets…. Maar ik vind het een leuk herkenbaar stukje. Groet van je grootste bewonderaar…
Wat is de meerwaarde van dit artikel? Zie geen enkel verband met veiligheid van een heren en damesfiets. Ik merk alleen in het artikel iemand die het heeft over een imago. Misschien nu een artikel over het verschil in veiligheid tussen een mannen en vrouwenfiets ofwel 1 met een nagenoeg horizontale stang en een fiets zonder deze stang. Misschien daar echt deskundigen in raadplegen?
Een goede fietsenwinkel..?