Zou iemand van FC Twente de afgelopen dagen op het idee gekomen zijn om de beelden van de Europa Cup-finale tussen Ajax en Panathinaikos op 2 juni 1971 aan de spelers te laten zien? Er liepen die dag Bobbies op Wembley rond, zag ik dankzij YouTube, maar om meer redenen waren het historische fragmenten. De achteloze manier waarop Piet Keizer met zijn rechtervoet een dieptepass van Barry Hulshoff uit de lucht plukte, dood aan de voet, vervolgens met een nonchalante heupbeweging vanuit de linkerflank zijn tegenstander passeerde alsof hij er nooit gestaan had en tenslotte de bal panklaar voor Dick van Dijk neerlegde (1-0), het is een legendarisch hoogtepunt uit onze vaderlandse voetbalgeschiedenis. Kom er maar eens om, vandaag de dag.
Het treurige feit dat een sympathieke cultheld als Tommie Beugelsdijk een profcontract heeft bij ADO Den Haag, en nota bene nog aanvoerder is ook, mag een belediging voor het betaald voetbal heten. Maar hij is helaas niet de enige. Afgelopen zondag legden de spelers van Excelsior en FC Twente een wedstrijd op de stroperige substantie die kunstgrasveld heet, waarvoor we ver terug in het verleden moeten gaan om een vergelijkbaar voorbeeld op te diepen. Zelden zal er in twee keer vijfenveertig minuten zuivere speeltijd zoveel mis zijn gegaan als gedurende deze twaalfde februari op het knusse Woudenstein. Het was een parodie op voetbal, pure slapstick in optima forma, met als absolute dieptepunt de mislukte schaarbeweging van Oussama Assaidi, die als een dronken danser kansloos naar de grond ging. Maar dat, beste lezer, was niet alleen onbenul of onkunde. Het was óók de wraak van Piet Keizer vanuit zijn skybox in de voetbalhemel.
Peter Bonder
Tja Peter Bonder, de generatie Piet Keizen, Johan Cruijff en Willem van Hanegem bracht in hun jeugdjaren haar vrije tijd door op straat en op de pleintjes. Daar leerde je pas echt ‘de schaar’ en als je het niet goed deed viel je op je snufferd en had je een gat in je broek. Niets thuis zitten en achter de PC of play station, je werd gewoon op straat geschopt, buiten spelen en je 8 weken tijdens de zomervakanties zelf zien te vermaken. Voetballen en nog eens voetballen, daar hebben we de gouden generatie aan te danken. Dat krijgen we nooit meer terug, en dat lijkt me meer dan logisch als je andere kunt doen dan alleen maar voetballen.