ENSCHEDE – Terwijl even daarvoor het zoveelste volksfeest van het seizoen losbarstte, was het kort na de wedstrijd in de catacomben, ook nu, een stuk bedaarder. FC Twente leeft van succes naar succes, zonder daarbij stil te staan. Het was een moeilijke avond, het leek er allerminst op uit te draaien, maar Twente versloeg Zenit Sint-Petersburg met maar liefst 3-0. De reactie was behoudend. ‘Want we zijn er nog lang niet’, klonken helden Nicolay Mihaylov en Luuk de Jong instemmend.
De angst op een grote tegenvaller regeert, zelfs bij de weelde van 3-0. Twente is immers gewaarschuwd. En voor onaangename verrassingen staan, daar houden ze in Enschede zeker niet van. Bovendien, er waren ploegen die in hosanna naar Sint-Petersburg togen met een voorsprong, maar met een dubbel zo grote desillusie de stad, met alsnog acht miljoen lachende inwoners, verliet. ‘Je zag vanavond dat ze een heel goede ploeg hebben. Daar is niets om gelogen. Het zal daar serieus heel moeilijk worden’,zei held Nicolay Mihaylov, die zijn ploeg meerdere keren in de race hield, maar alle credits weigert. ‘De verdediging was geweldig en Luuk was in een goede vorm.’
Van die laatste opmerking is werkelijk niets gelogen. Luuk de Jong (foto), de laatste weken rondom de club bekritiseerd, deed wat hij dit seizoen al vaker deed: in Europese wedstrijden scoren. Twee keer zelfs, met de kop, perfect gemikt. En dat terwijl hij zich niet op en top voelde. ‘Ik ben een beetje verkouden’, snottert hij vlak na de wedstrijd. ‘Al een paar dagen last van. Maar wat een fantastische avond. Hier had ik van tevoren inderdaad niet van durven dromen. Misschien van één doelpuntje. Maar van twee keer scoren en met 3-0 winnen.. Het is wel Zenit hé. Dat is niet niks.’
Hij stond weer eens op zijn favoriete positie. Van nummer tien naar de spits, omdat trainer Michel Preud’homme behoudend wilde spelen. De Jong werkte in de eerste helft, waarin Zenit er lustig op los combineerde, een slag in de rondte. Elk gat dook hij in, op elke bal liep hij. ‘Het was zwaar, fysiek ook’, beaamt de aanvaller, die de gegeven positie omarmde, koesterde en opluisterde met succes. ‘Achter Marc (Janko, red.) is ook geen straf. Daar leer ik veel van, maar hier sta ik het liefst. In de spits. De trainer koos vandaag misschien voor een iets meer balvaste spits, omdat we meer moesten inzakken. En waarschijnlijk ook omdat ik een lopende aanvaller ben die buiten het strafschopgebied gevaarlijk is. Marc is meer een spits voor in de zestien.’
Toch prijst De Jong zich nog niet in persoonlijk opzicht gelukkig met de bewezen diensten. Voor hem hoeven die immers niet de gewenste gevolgen te hebben. ‘Het kan zijn dat ik tegen VVV weer achter Marc sta, omdat we dan wat aanvallender spelen.’ Nu lijkt hij er nog even niet mee zitten. Een biertje en nagenieten. ’Op welke positie ik dan sta, zie ik dan wel.’ De Jong kijkt nu meer uit naar volgende week, de return. ‘Dit mag je niet meer weg geven, maar het gaat niet makkelijk worden daar. We moeten zorgen dat we één goaltje maken. Dan moeten zij vijf keer scoren. En dat is haast onmogelijk.’
Foto TwenteSport.com
