ALMELO – De Kuip is een imponerend stadion en als het ook nog eens vol zit, dan boezemt dat ontzag in. De Kuip heeft als voetbaltheater de kracht spelers, als een god te omarmen, maar kan ook benauwen, nerveus maken en zelfs verdrijven. Door velen is het stadion in het hart gesloten, door velen is het stadion ook als monster omschreven. Voetballers, bij andere clubs geroemd om hun indrukwekkende prestaties, bezweken in de Rotterdamse havenstad, onder de contouren van dat indrukwekkende gestalte aan de Maas. Peter Bosz (staand op de foto) bezweek er nooit als voetballer, maar wel als technisch directeur. Zaterdag keert hij voor het eerst sinds zijn ontslag als technisch directeur weer terug in Rotterdam Zuid, maar nu in clubkostuum van Heracles, om uit te lopen op zijn oude liefde.
Het doet pijn, ook bij Bosz
Ook Bosz, die 155 wedstrijden voor Feyenoord speelde, zag het allemaal met lede ogen aan de laatste maanden. De 10-0 nederlaag in Eindhoven, de uitschakeling tegen Roda in het bekertoernooi, de tranen die vloeiden na de zoveelste nederlaag. ‘Tuurlijk doet het pijn’, zegt Bosz over de teloorgang van Feyenoord, al hoopt hij net als iedereen in Almelo dat die dalende lijn zich tot zaterdag nog even doorzet in het voordeel van Heracles. Wat hij nou precies van onstuimigheden rond Feyenoord vindt, uit Bosz alleen binnen de muren van zijn eigen woning. De trainer maakt er geen woorden aan vuil en is direct duidelijk als Feyenoord ter tafel komt. ‘Ik ga daar geen mening over geven. Dat kan alleen maar verkeerd uitgelegd worden.’ Bosz weet de eventuele gevolgen van zijn woorden en wil niet onnodig vijanden maken, hij weigert terug te kijken op zijn keuzes en maakt ook geen analyse van de huidige stand van zaken in de Kuip. ‘Maar ik kan het me wel voorstellen wat daar gebeurt met die groep. Er zitten heel jonge jongens in de selectie, debutanten die niet gespeeld zouden hebben als de situatie anders was. Maar hoe moeilijk dat ook is, ze hebben er wel van geleerd. En vergeet niet, bij die club is er altijd druk. Er is ook snel kritiek, eerder dan een schouderklopje.’
Kuipvrees? Onzin
De laatste weken sprak Feyenoord-trainer Mario Been, die zijn spelers daarmee simpelweg een alibi geeft om te verliezen, naast het verwijt aan een gebrek aan ervaring ook veelvuldig over Kuipvrees. De één benadrukt het gevoel dat het stadion spelers beklemt, de ander ontkracht het. Peter Bosz weet als geen ander wat de Kuip teweeg kan brengen, maar geloven in Kuipvrees? Nee, dat vindt de oefenmeester onzin. ‘Als je daar speelt, moet je daar mee leren omgaan. Als je dat niet kunt, dan ben je niet geschikt voor het niveau. Dat geldt niet alleen voor de spelers van Feyenoord, maar ook voor spelers van de bezoekende clubs. Het moet toch geweldig zijn om daar te spelen, in zo’n stadion? Als speler moet je leven voor wedstrijden tegen clubs als Feyenoord, PSV en Ajax.’ Zelf vond hij de Kuip nooit hinderlijk. Bosz genoot eerder van de entourage. En hij ervoer, in reflectie met het bezoek van Heracles aan de uitverkochte kuip, waar de druk voor de thuisploeg groter is dan ooit tevoren, een vijandelijke sfeer in uitwedstrijden zelfs als positief. ‘Als een heel stadion je uitfluit, dan doe je blijkbaar iets goed. Dat geeft kracht. Bovendien, die sfeer in de Kuip kan zaterdag ook in ons voordeel werken. Dat hebben we met Heracles inmiddels al een paar keer meegemaakt.’
Vele verwijten
Het waren jaren die Bosz aan de ene kant hebben gemaakt tot wat hij nu is, maar ook jaren die veel van hem hebben geëist. ‘Als ik me moet aantrekken wat supporters ervan vinden, dan had ik na mijn Feyenoord-tijd in een gekkenhuis gezeten’, gaf Bosz vorige week nog blijk van de opgedane ervaring. De klus waar hij in 2006 bij Feyenoord aan begon, als technisch directeur, was er immers één met zware verantwoordelijkheden. Verantwoordelijkheden die hem ook duur kwamen te staan. Op 14 januari 2009 viel het doek voor trainer Gertjan Verbeek bij Feyenoord. Assistent Wim Janssen en technisch directeur Bosz verklaarden zich direct solidair. Bosz trok zijn conclusies, de aanstelling van Verbeek was immers zijn werk. Op het moment dat het trio het schip ruimde, stond Feyenoord twaalfde op de ranglijst. ‘Feyenoord-onwaardig’, etiketteerde hij destijds. ‘Soms gaat het niet in een huwelijk, ook al zijn beiden goede partners’, waren de afscheidswoorden van Bosz, diens carrière als technisch directeur stormachtig verliep. Het ligt allemaal nog stukken ingewikkelder, maar al vroeg werden Bosz de miskopen Theo Lucius, Dwight Tiendalli, Angelos Charisteas, Danny Buijs, Jonas Kolkka, verweten. Andere – goede – aankopen werden later ook even zo snel vergeten. Trainer Bert van Marwijk wist later met zijn contacten Giovanni van Bronckhorst, Roy Makaay, Tim de Cler en Kevein Hofland warm te maken om naar Feyenoord te komen. Bosz toonde zijn slagvaardigheid, had achter de schermen direct contracten voor hen klaarliggen en maakte hen spelers van Feyenoord. Later liet Bosz weer van zich horen door voor de neus van Ajax Denny Landzaat weg te kapen. Dat waren aankopen die wél goed uitpakten. Vervolgens werd Bosz het behouden van Jonathan de Guzman verweten. De middenvelder liep gratis de deur uit, terwijl Feyenoord bij een vroegtijdige verkoop nog geld voor hem had kunnen beuren.
Feyenoord sportief minder dan vóór vertrek Bosz
In sportief opzicht volgde na het vertrek van Bosz geen enkele positieve verandering. Feiten liegen niet. Feyenoord daalde af en strijdt op dit moment tegen de degradatiestreep. De club uit de havenstad staat, ook al spreekt het nog steeds de hoop op het linker rijtje uit, vijftiende op de ranglijst. Bosz is nu met zijn nieuwe werkgever een directe concurrent en kan zaterdag bij winst zelfs tot zes punten uitlopen op de Rotterdamers. ‘Het is een ploeg die op een dun mentaal lijntje balanceert’, beseft Bosz. ‘Soms zie je Feyenoord goed spelen, maar dat kan in dezelfde wedstrijd opeens totaal omslaan. Dat heeft met ervaring te maken. Ik heb ze gezien tegen Twente. Daar speelden ze goed, maar gaven ze het schlemielig weg. Wij gaan er nu heen om te winnen. Dat is altijd zo bij ons.’
