We kunnen nog zoveel met pennen en potloden lopen te zwaaien, velen van ons en van de boven ons gestelden bezwijken bijna onder de pakken boter op hun hoofd. Er liepen in Parijs regeringsleiders mee die het thuis niet zo nauw nemen met de persvrijheid, maar hier kunnen we er ook wat van. Hoe lang is het geleden dat cartoonist Gregorius Nekschot door een leger van rechercheurs met veel vertoon van macht werd opgepakt en anderhalve dag werd vastgezet? Zijn we toen ook massaal de straat opgegaan met teksten als “Wij zijn Nekschot”? Ik kan het me niet herinneren, en dat geldt ook voor de geringe ophef onder de bevolking toen het kritische weekblad Opinio door toenmalig minister-president Jan-Peter Balkenende voor de rechter werd gesleept vanwege een satirische tekst die hem onwelgevallig was.
Later probeerde hij het opnieuw, samen met zijn christencompaan Jan-Hein Donner, door bespotting van het koningshuis en belastering van het geloof als ongepast te doen willen beschouwen. En zo kan ik nog wel even doorgaan met een lange stoet van notabelen die last hebben van selectieve verontwaardiging, met als treurig dieptepunt de lamlendige paljas Aleid Wolfsen, die als burgemeester van Utrecht de gehele oplage van een huis-aan-huis-blad liet vernietigen omdat daarin een artikel stond dat hem als ritselende kruimeldief neerzette.
Je Suis Charlie? Als het ons uitkomt wel, ja. Vorige week vrijdag kreeg de Saudi-Arabische blogger Raif Badawi, oprichter van het online debatforum “Free Saudi Liberals”, de eerste vijftig van de duizend stokslagen waartoe hij is veroordeeld vanwege kritiek op het regime. Dat is dus marteling, vergelijkbaar met wat de Amerikanen eufemistisch omschrijven als hun “elektrisch ondersteunde ondervragingstechnieken” op Guantanamo Bay. Amnesty International is de enige organisatie die een teken van protest heeft laten horen, niet onze regering en al helemaal niet onze ex-Minister van Lijkenpikkerij, in geen van de zevenendertig talen die hij niet nalaat te bewijzen te beheersen. We zouden onze Saudi-Arabische handelspartners eens tegen hun vorstelijke schenen kunnen schoppen, dat kunnen we niet hebben. En verder ben ik vooral opgelucht dat Voetbal International weer begint. Een beetje genuanceerd geluid kunnen we wel gebruiken in deze barre tijden.
mooi stukkie ouwe