ENSCHEDE – In het ziekenhuis van Enschede is enkele dagen geleden nogal onverwacht Gerrit Nijsink overleden. In de Enschedese voetbalkringen was Nijsink een bekende naam. Als semiprof kwam hij uit voor Enschedese Boys, daarna werd hij trainer. Nijsink stond bekend als een voetbaldier. Tot op hoge leeftijd is hij de sport blijven beoefenen en trainde hij de f-junioren bij Rigtersbleek. Hij is 81 jaar geworden.
Gerrit Nijsink werd geboren op 25 augustus 1931 en is afkomstig van het Pathmos, een buurt waar veel leden woonden van Enschedese Boys. In 1948 kwam hij in de selectie van deze club. Op zijn achttiende verjaardag debuteerde hij in het eerste elftal waarvan hij tot ‘64 continu deel uit maakte. In zijn eerste jaar bij het eerste werd Enschedese Boys kampioen, hoewel Nijsink de beslissende wedstrijd niet mee mocht doen. Een speler op leeftijd met veel invloed draafde plotseling weer op en de jonge Nijsink was daarvan het slachtoffer. Hij bleef dat zijn leven lang ervaren als een grote teleurstelling.
Nijsink bleef altijd voor de Boys spelen en was een van de beste betaalde voetballers die de club in de tien jaar van haar periode als betaald voetbalclub onder contract heeft gehad. Overigens was hij één jaar trainer/speler van de vierde klasser Zeemacht in Den Helder in de tijd dat hij bij de marine zat. Nijsink had een mooie tijd bij de Boys, dat vanaf ’51 in de hoogste klasse speelde. ‘We kwamen op alle velden, bij Ajax, bij PSV. Meestal zat Feyenoord in de eerste klasse A en wij in B, maar in de Kuip heb ik ook wel gevoetbald.’ Nijsink stond bekend als een technisch begaafde speler, een doorzetter, maar ook een teamspeler. ‘Mijn specialiteit was het opvangen van de bal op de borst. Dan zat die bal erop gekleefd’, vertelde hij regelmatig. Op de een topscorerslijstje van de Enschedese oud-profs staat Nijsink op de vijfde plaats met 98 doelpunten, achter Blaise NKufo met 114, Henk Leusink, ook een Boys-man, met 107 en Abe Lenstra en Jan Jeuring met elk 103.
In de nadagen van zijn carrière in ’64 liet Nijsink zich overhalen om over te stappen naar Eilermark dat in die tijd aan de weg timmerde. Toen Jan Bronkers, Walter Waalderbos en Bertie Ridderhof ook naar de club uit Glanerbrug wilden overstappen, was de boot aan. Nijsink kreeg van het Boys-bestuur de schuld. ‘Maar ik stond erbuiten. Het was werk van Eilermark zelf.’ Hij kreeg een brief waarin hem het lidmaatschap van verdienste werd ontnomen. Nijsink was boos, maar werd later gerehabiliteerd. Hij voetbalde nog een tijd als veteraan bij UDI, trainde diverse clubs en beëindigde zijn trainerscarrière in het begin van deze eeuw met de functie van technisch-coördinator van de jongste jeugd van Rigtersbleek.
In het reeds gememoreerde interview met Nijsink kwamen ook verschillende anekdotes aan bod uit zijn voetballeven. Van verliezen hield hij zeker niet. ‘Ik heb wat af gescholden. En na een nederlaag ging ik meteen in de bus zitten.’ Na een wedstrijd tegen Heracles kreeg hij van trainer Donenfeld een dubbele boete. Hij heeft nooit begrepen waarom, zo vertelde hij. ‘Voor de rust lukte me alles, maar doelman Rein Koers hield alle ballen tegen. Geen goal. In de rust deed Donenfeld me de baard eraf. In de tweede helft had ik alle pech van de wereld. Paal, lat en Donners kopte twee keer een bal van mij van de lijn. Donenfeld gaf me een boete: ƒ 150 wegens flegmatiek spel. Een maand later tijdens de training, weer een boete van ƒ 150, omdat ik Bennie Stuivenberg onder de kont schopte. Wat stond er op mijn loonzakje aan het eind van de maand? Min ƒ 6,-. We kregen bij de Boys namelijk vijftig gulden voor een overwinning, vijfentwintig voor een gelijk spel, een tientje voor een nederlaag en nog vijf gulden voor een training. Die maand kwam ik dus in de min uit.’
Gerrit Nijsink werd afgelopen vrijdag onwel na thuiskomst van een verjaardag in familiaire kring. Hij werd naar het ziekenhuis gebracht, waar hij een uur later overleed. Hij is 81 jaar geworden. De crematieplechtigheid is donderdag om 10 uur in Usselo.
Foto boven: Een elftal van Enschedese Boys uit de beginjaren zestig met staand derde vanaf links Gerrit Nijsink, rechts naast hem Abe Lenstra die in zijn nadagen bij de Boys was gaan voetballen.
In het midden een drietal spelers van de Boys uit de jaren vijftig. Links Gerrit Nijsink, midden Egbert ter Mors en rechts Theo Kalter.
Rechts een recent portret van Nijsink
gerrit was een goede trainer en voetballer bij eilermark toen hij trainer was haalde hij mij naar het eerste elftal ln 1965 ik was toen 15 jaar ik weet het nog goed bekerwedstrijd tegen het eerste van dos Denekamp .