De wereldgoal van Bert-Jan Janssen
FC Twente-Ajax 8 april 1985
‘De wedstrijdspanning voor dit soort wedstrijden is wat hoger dan gemiddeld, omdat het Grote Ajax met Van Basten, Van het Schip, Rijkaard en gerenommeerden als Walter Meeuws en Ronald Spelbos een bezoek brengen aan Het Diekman.
Voor mij zou het een van mijn eerste topwedstrijden worden, omdat ik in de voorbespreking te horen kreeg dat ik vanaf het begin zou starten (een andere topwedstrijd was tegen het Napoli van Maradona).
Onderweg naar het stadion stijgt bij mij de spanning en ben ik de wedstrijd al aan het spelen.
Bij aankomst staan er vaak dezelfde supporters voor een praatje of een handtekening, maar dat krijg je maar half mee omdat je al helemaal gefocust bent op die wedstrijd.
Tijdens de wedstrijdbespreking hoorde ik dat mijn positie in het elftal rechtsachterin zou zijn en de opdracht was om de immer gevaarlijke en snelle Robbie de Wit uit te schakelen.
Ik dacht bij mezelf, nou ga d’r maar aan staan.
Tijdens de warming up zie je het stadion vollopen en stijgt de spanning. Tot overmaat van ramp scheuren mijn favoriete schoenen tijdens de warming up kapot en moet ik naar binnen voor andere.
In de kleedkamer aangekomen probeer ik een paar andere aan, maar deze zitten niet ‘kloten’. Wat nu, vijf minuten voor de wedstrijd. “Kammetje” (Evert Bleuming) zegt: ‘Probeer deze schoenen eens.’ En wat later zal blijken: ze zaten fantatisch.
Het stadion zit tjokvol en de wedstrijd verloopt in de eerste helft in het voordeel van Ajax. Ik heb mijn handen vol aan Robbie de Wit, maar heb hem goed onder contole, dat blijkt ook wel want hij wordt later gewisseld.
We gaan de rust in met een 1-0 achterstand, op dat moment mischien wel terecht, want Ajax had meer van het spel.
De tweede helft worden we sterker en hebben goeie mogelijkheden op 1-1 door Theo ten Caat, hij strandt op Galjé; Billie Ashcroft, kopbal net over en een prachtig afstandschot van Jan Sørensen. Het publiek als twaalfde man zweept ons op.
De Wit wordt gewisseld en ik verkas na de linksback positie om Van ‘t Schip af te stoppen, en ook dat lukt aardig.
Het einde van de wedstrijd nadert, 85e minuut, ik krijg de bal op het middenveld aangespeeld, Meeuws stapt uit om mij op te vangen, deze kap ik uit en ik krul de bal in de bovenhoek achter Galjé. 1-1. Iedereen gaat uit zijn plaat, ik ren naar de bank en word door Willie Carbo opgevangen, anders was ik hoogstwaarschijnlijk het stadion uitgerend.
De wedstrijd wordt een minuut voor tijd nog gestaakt i.v.m. onweer, maar de resterende minuut houden we het vast en leveren we een prima resultaat.
Dit was een van mijn mooiste momenten uit mijn voetballoopbaan.’
Bert-Jan Janssen, van 15-4-1962, is de zoon van voormalig profvoetballer Joop Janssen. Hij speelde voor FC Twente van 1984 tot 1986 en kwam daarin aan een totaal van 52 officiële wedstrijden: 41 competitiewedstrijden (4 doelpunten), 5 bekerwedstrijden en zes duels voor de Intertot0 (3 doelpunten). Janssen woont in Oldenzaal. Hij speelde ook een tijdje voor De Graafschap en Rohda Raalte, maar een groot deel van zijn loopbaan voor Sportclub Enschede. Hij speelde met Nederlands amateurelftal in oa Australië en Italië.
De foto is genomen van het moment dat Bert-Jan Janssen aanlegt voor de knal waarmee hij Ajax-doelman Hans Galjé op weergaloze wijze passeert.
[…] bijzonderheden over dit ultieme sportmoment: KLIK HIER […]
jaja Bert-Jan dat was een mooie net zo mooi als al die partijtjes op Boswinkel waar wij altijd alles wonnen en als we verloren draaiden we het zo dat we toch als winnaars uit de bus kwamen wat een tied…..Gr. je ouwe buurjongen!