ENSCHEDE – Zelden kwam het voor op de thuisbasis van FC Twente, dat een nieuwe speler al tijdens de warming up hartstochtelijk wordt toegezongen. ‘Jesus komt eraan’, zong Vak P. Jesús Manuel Corona Ruíz had sinds zijn komst naar de Grolsch Veste nog geen bal gespeeld op eigen veld, maar populair was hij al bij voorbaat.
Lob
Eenmaal in het veld gooide hij zijn trukendoos met alle plezier open om zijn net verworven status als publiekslieveling te larderen met hoogstandjes. Vaak gaf hij dan vervolgens de bal aan een speler van FC Groningen. Dat was onwennigheid. De gretigheid droop van zijn acties. Hij wilde zijn net voor de wedstrijd aangekomen vriendin, vader en zaakwaarnemer, maar ook zijn moeder die al langer bij hem is in Enschede, graag een cadeautje teruggeven voor hun komst naar Twente. In de 82ste minuut was hij er dichtbij, maar doelman Marco Bizot verwerkte de bal tot corner. Hij schoot van grote afstand op doel, maar dat was geen probleem voor Bizot. De doelman van FC Groningen was echter kort voor tijd toch nog ‘behulpzaam’. Hij speelde bal regelrecht naar de Mexicaan die zijn kans schoon zag en Bizot met een meesterlijke lob verschalkte. In zijn eerste competitiewedstrijd scoorde de nieuweling en bracht zijn ploeg op een voorsprong van 5-0. Bij de linkercornervlag vierde Corona (foto) zijn treffer. ‘Dat was een symbolische knuffel voor mijn familie’, zei hij na afloop met een brede glimlach. ‘Ze zijn helemaal naar hier gekomen om de wedstrijd te zien.’
Kat en muis
Afgelopen donderdag debuteerde de 20-jarige Corona reeds in de voor zijn ploeg rampzalige bekerwedstrijd bij SC Heerenveen. Het was een valse start voor de aanvaller die als invaller weinig aan de achterstand kon doen. De zondagnamiddag tegen Groningen stond FC Twente er heel anders op. Op de eigen vertrouwde grasmat vernederde de nummer 6 van de ranglijst de nummer 7 met technisch hoogstaand voetbal dat regelmatig met frivole stuntjes werd opgesierd. Corona viel in en draaide vrolijk mee in het kat-en-muis-spel. De mensen op de tribunes waren door het dolle heen en juichten bij elk balcontact. ‘Dat hielp me door de plankenkoorts heen. Ik ben dolgelukkig, het gaf me vertrouwen’, was hij dankbaar voor de allerhartelijkste ontvangst. Dat hij wel eens een bal verspeelde, was jammer. ‘Maar zo gaat dat altijd. Dan moet je de mentaliteit tonen om het de volgende keer goed te doen. Ik voelde geen druk, ben een rustig type en wil hard werken voor de ploeg.’
Droom
Een debuut met een doelpunt. Daar droom je van? ‘Zeker’, glimlacht hij, ‘daarmee is mijn kennismaking met FC Twente fantastisch begonnen en ook is het heel fijn voor de ploeg. De hele familie zag het. Het is inderdaad een droom dat ze erbij waren dat ik scoorde en dat we drie punten pakten.’
Bescheiden laat hij op verzoek de tattoo zien op zijn onderarm die hij vlak voor de ondertekening van zijn contract met FC Twente liet plaatsen. ‘Nu ben ik een vechter’, staat er in het Engels. ‘Het is belangrijk voor mij dat ik het hier laat zien. Ik wil er alles aan doen en ervan genieten. Als je zo’n stap zet naar een ver buitenland, moet je een bepaalde mentaliteit hebben. Ik heb veel mensen in mijn land achter moeten laten. Ik wil hen laten zien, wat ik kan.’
Of hij Nederland in vergelijking met Mexico ervaart als een soort van cultuurschok. ‘Nee, het is anders hier, maar wel mooi. Ik zal moeten wennen, maar dat is normaal in zo’n situatie. Ja, het is hier wel koud en er zijn veel fietsers. Ook hebben de mensen hier veel geduld.’
Naam
Jesús Manuel Corona Ruíz, de man met de prachtige naam en de 18-karaats voetbalbenen, heeft zijn zegje gedaan. Achter de belendende deur wacht zijn familie. Hij geeft het vijftal gesprekspartners een hand, knikt nog eens ten afscheid en gaat terug naar zijn geliefden om het geslaagde debuut te vieren.
(foto Henri van Zon)
