Mei 2016 schreef ik mijn eerste column voor Han Pape en Twentesport. Aanvankelijk leverde ik elke twee weken een bijdrage. Han wist mij er in april 2018 echter van te overtuigen dat ik gemakkelijk elke week een stukje zou kunnen schrijven. Vier jaar later zijn we 160 columns en een klein erelijstje verder. Ik maak sinds 2018 deel uit van het vaste columnistenpanel van de 65+ kwartaalglossy Zilver, heb ik een hoofdstuk geschreven voor het prachtige boek Hoe mooi is Twente wel niet en ik maak deel uit van het opiniepanel van de Tubantia zaterdagrubriek Het Laatste Woord. De eerste 65 columns heb ik twee jaar geleden gebundeld en uitgegeven onder de titel Theologiek.
Ik schrijf eerst en vooral omdat ik het leuk vind en de illusie heb dat ik met mijn schrijfsels vooral de wereld in mijn directe omgeving een ietsie pietsie leuker maak. Grammaticaal relativeren, voorspiegelen, prikkelen. Autobiografisch, herkenbaar, empathisch. Nooit kwetsend, verwijtend of plat. Ik stel me een glimlach voor op het gezicht van de lezer, een instemmend hoofdknikje of juist een fronsend hoofdschudden. Ik merk dat ik steeds minder woorden nodig heb om mijn punt te maken.
Theologiek ll stond in de startblokken. Omdat ik dacht dat er tijdens deze wieler- en sportloze tijden wellicht ruimte zou zijn voor een tweede bundel met verzameld werk van afgelopen jaren. Joop Zoetemelk leverde bijna 40 jaar na zijn Tourzege input voor een prachtig passend voorwoord. Ik bedacht een voorintekeningsactie met een aanbieding van het boek, inclusief gepersonifieerde pagina bestemd voor een relatie, bedrijf of om stil te staan bij een afgelast evenement. Het idee was om op deze manier ‘enkele honderden boeken’ op voorhand te verkopen om een groter aantal te kunnen laten drukken. Hoe groter de oplage, hoe lager de drukkosten per stuk. Want de meeste boeken worden geboren vanuit liefdewerk en oud papier. Ik zette de actie uit in mijn mijn relatienetwerk en op sociale mediaplatforms. Gezien de qua aantallen matige reacties hebben de uitgever en ik besloten Theologiek ll voorlopig uit te stellen tot najaar-winter 2020. Dan is er hoplijk gefietst en zoeken relaties en consumenten naar cadeautjes voor de eindejaarsperiode.
Ik realiseer mijzelf dat ik in dat geval minimaal vier maanden zal moeten blijven schrijven. Als stukjesschrijvers móéten wordt het niet wat. Aan de Tour hoef ik voorlopig geen woord vuil te maken. Toch leef ik in een voor columnisten fantastisch tijdperk. Heerlijk, het voortdurende gooi- en smijtwerk rond ondermeer Sinterklaas en Zwarte Piet houdt het boefje in mij springlevend.
Theo de Rooij
Vriend Theo, vooral doorgaan!!!!!!