Mijn benen zijn loom en lam. Morgen zijn ze stram. Die 49,3 kilometer per uur tegen de wind in deed pijn. Sterker nog: het doet nog steeds pijn. En ik reed het slechts 1 seconde. Aantikken, uitzakken. Als een ballon die leegloopt.
Ik wilde een Fabian Cancellaratje doen. Die Zwitser won zondag de Ronde van Vlaanderen. Hij reed volgens rekenwonders op twitter in de slotfase na ruim 200 kilometer koersen 49,3 gemiddeld. Tegen de wind in. En de Belgische wielercommentator zei: “Hoed af”.
Hoe anders reageren Nederlandse journalisten. Wielerjournalist Nando Boers durfde de twittercommentaren om te zetten in een tekst en voorzichtige beschuldigingen. Hij durfde de prestaties van de winnaar in twijfel te trekken. Reed hij wel schoon? Is 49,3 tegen de wind in koersen na 200 kilometer jakkeren wel écht iets om je hoed voor af te nemen? Dat is onmenselijk en op z’n minst twijfelachtig.
Vandaag is het 1 april. De dag waarop de drie grote wielerploegen in Nederland ‘uit de kast’ moeten komen. Alle renners en al het personeel hebben vragen over doping beantwoord en die papieren zijn ingeleverd. Laat de uitkomst van dit interne onderzoek alstjeblieft geen grap worden. Want dan doen niet alleen mijn benen pijn, maar vooral m’n wielerhart.
