Het waren bewogen dagen. Eerst woensdag het onheilspellende bericht van het aanstaande vertrek van Andries Ulderink. Hij gaat zo goed als zeker naar De Graafschap en voor GA Eagles is dit een groot verlies. Drie jaar heb ik met Andries mogen samenwerken en het waren met recht drie geweldige jaren. Nooit heb ik hem chagrijnig gezien, altijd had hij een lach op zijn gezicht. Een keiharde werker en een absolute toptrainer. Heb enorm veel van hem geleerd en weet ook zeker dat De Graafschap een tussenstation voor hem is.
Vrijdag hadden wij met een overwinning op Dordrecht de play-offs al kunnen bereiken. De eigen goal van Dave Bus, tien minuten voor tijd, was een behoorlijke domper. Dan moet het aankomende vrijdag tegen Telstar dan maar gebeuren.
Zaterdag was de wedstrijd van het jaar met Lelystad 4 tegen rivaal Unicum 4. Unicum stond één punt voor op de ranglijst, met een wedstrijd meer op de teller. Unicum 4 is een goede ploeg en zaterdag waren ze zeker niet minder dan wij. Sterker nog, onze doelman Daan Kok hield ons in de wedstrijd. Lang bleef het 0-0, maar een kwartier voor tijd kregen wij een terechte penalty. Marc, de man van glas, benutte de pingel bekwaam en maakte vlak voor tijd ook nog de 2-0. Met nog vier wedstrijden te gaan ligt een kampioenschap in het verschiet. Ik mag dan 47 jaar zijn en aardig wat hebben meegemaakt, maar dit zijn toch de krenten in de pap, hoor. Dinsdag spelen wij ook nog de halve finale van de beker, de dubbel lonkt derhalve.
Ik wil afsluiten met de dood van Wiel Coerver. Toen ik een jaar of achttien was heb ik drie weken training van hem gehad. Wiel was bezig met zijn eerste boek, geschreven door Johan Derksen. Ik speelde in het tweede van GA Eagles en wij waren de gelukkige uitverkorenen; we mochten figureren in het boek van mijnheer Coerver. Drie weken lang kappen en draaien dus. Kon je een beetje meekomen en zijn methodes uitvoeren dan was Coerver positief, maar was het tegenovergestelde het geval, dan plakte hij het liefst een postzegel op je kont en stuurde je terug naar waar je vandaan kwam.
Een bijzondere man die je echt beter maakte. Na drie weken Coerver-training dacht ik dat ik Johan Cruijff was en tot op de dag van vandaag kan ik mij de trainingen nog herinneren. Ik ben blij dat ik ooit training heb gehad van deze legende. In zijn eerste boek sta ik op veel foto’s, het bewijs!
Het mogelijke vertrek van Andries Ulderink, de naderende play-offs met de Eagles, het bijna-kampioenschap van Lelystad en de dood van Wiel Coerver, het waren bewogen dagen…
