Ooit gehoord van Vriendschap Troef, Niet Kwetsbaar, of het Hof-drive bridgetoernooi? Ik niet.
Totdat ik las dat er vandaag in Hengevelde -mijn geboortedorp- bij de Gebrande Wateren (in de volksmond ook wel Varenbrink of Gevarenbrink genaamd) het heuse Hof-drive bridgetoernooi wordt georganiseerd. Een uniek toernooi, want het gaat om een samenwerkingsverband tussen twee Twentse dorpen die nagenoeg nooit samenwerken, te weten Goor en Hengevelde. Vandaag stapt men ‘over de verkeerde kant van ‘t kanaal’, geen ruzie, geen vetes, geen liederen zoals ‘Goor is Goor en vies is vies. Wie er woont is niet good wies. Dus pak je spullen bij elkaar en word een Hengeveldenaar.’ Dat dus niet. Gewoon samen een kaartje leggen. Al vind ik het wel weer treffend dat de club uit Hengevelde ‘Vriendschap Troef’ heet en die uit Goor luistert naar de naam ‘Niet Kwetsbaar’. Dat zegt wel iets over de mentaliteit, nietwaar?
Een ander sportief toernooi waar ik nog nooit van gehoord had -vergeef het me- is het Mastenbroektoernooi. Afgelopen weekend bleek Tex Town Tigers (TTT), Europees kampioen softbal, niet in staat tijdens het eigen toernooi de halve finales te bereiken. Dat moet pijnlijk zijn.
Een voormalig speelster van Tex Town Tigers, Britt Vonk, is nog zo’n voorbeeld van een sportieve grootheid waarvan velen vermoedelijk nooit gehoord hebben. Toen ze 17 jaar oud was nam ze deel aan de Olympische Spelen als jongste telg binnen de equipe in Peking. Momenteel speelt ze de sterren van de hemel in de Verenigde Staten bij haar universiteitsclub. Maar GO BEARS? Nooit van gehoord. En dat terwijl de universiteitscompetitie in California bekend staat als de zwaarste ter wereld. Als je in die competitie een hoofdrol speelt mag je concluderen dat Britt Vonk uit Enschede bij ‘s werelds grootste speelsters hoort.
Afgelopen donderdag had ik een afspraak via Skype met haar voor het tijdschrift TwentesportMagazine. Vanwege het tijdsverschil tussen Berkeley en China (15 uur!) zette ik mijn wekker in China om 4.45 ‘s nachts. Helaas kon ik om 5.15 weer onverrichter zaken terug naar bed. Geen tukker aan de andere kant van de wereld achter de computer. Ik denk dat ze te druk was met de voorbereidingen op haar wedstrijd van afgelopen weekend. Of ze moet gewoon (terecht) gedacht hebben: “TwentesportMagazine of Karen Eshuis? Nooit van gehoord.”
