Sport en politiek zijn met elkaar verweven. Onlosmakelijk. De bewering dat wedstrijden en evenementen apolitiek zijn of horen te zijn is absurd in het licht van de geschiedenis van de sport, stelde de Vlaamse schrijver en bestuurder Bieke Purnelle al vast. Sport en politiek zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze vindt dat het verhaal van de sport leest als een omnibus vol onversneden politieke beslissingen. Mooi gezegd en onversneden waar.
Daar kan niemand nog omheen, de wereld is er de afgelopen dagen bitterlijk bij bepaald. Sport is politiek. Daar kun je van alles van vinden, het wordt er niet anders van. Purnelle wijst in dat verband op regenboogkleuren en knielende voetballers. Sport, en dus ook of vooral, sporters, moeten zich ver weg houden van politiek en activisme, zo luidt het her en der, doch dat kan niet, want sport is te belangrijk voor de massa en dus voor de machthebbers.
Het organiseren van toernooien en kampioenschappen is een middel om de mens zijn brood en zijn spelen te geven. Sporters leven ervan, velen hunner zijn miljonair omdat ze niet onaardig tegen een bal kunnen trappen en het supporterproletariaat leeft al sinds het prille begin van de diersoort mens van brood en spelen. Diplomatieke en politieke motieven speelden, zegt Purnelle, altijd al een grote, vaak zelfs primordiale rol.
Sport en politiek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Bij de allereerste sportmanifestaties in de geschiedenis, de Olympische Spelen, maakten politiek en activisme deel uit van het spel. Sport was nauw verbonden met het staatkundige, religieuze en militaire leven in het oude Griekenland. De eerste Olympische Spelen waren, zo haalt Purnelle aan, dan ook vaak het toneel van allerlei politieke intriges. Zo beschrijft de Griekse historicus Pausanias het verhaal van de atleet Sotades, die zich tijdens de Spelen liet omkopen om voor een rivaliserende stad uit te komen.
In 393 na Christus maakte de christelijke Romeinse keizer Theodosius I een einde aan de Olympische Spelen, die hij beschouwde als een heidense traditie die verboden moest worden. Vervolgens bleek dat dit tegen de menselijk natuur indruist. En volmaakte wereld bestaat niet. Iets met de zondeval of de oerdrift, die vermoedelijk pendanten zijn. Alles is politiek, stelde de theoloog Harry Kuitert, maar politiek is niet alles. En zo is het, van Belarus tot Quatar.
Han Pape
