Vorige week helemaal vergeten iedereen het beste te wensen voor 2012, dus bij deze dan maar. Zaterdag speelden wij met de Eagles een vriendschappelijke wedstrijd tegen, jawel, ‘mijn’ Lelystad. Niet het vierde elftal van Lelystad hoor, want dat zou nog een probleem kunnen zijn voor Go Ahead. Nee, zonder dollen, op een zompige, hobbelige grasmat wonnen we met slechts 3-0. Een compliment voor Lelystad voor de hartelijke ontvangst, het beschikbaar stellen van het veld (dat na afloop behoorlijk gehavend was) en de goede tegenstand. Ondanks dat Lelystad zelf op trainingskamp was in Scheveningen, hadden ze er een ritje voor over om onze sparringpartner te zijn. Het was namelijk erg moeilijk geweest om een tegenstander te vinden. De trainer van Lelystad, Gert Jan Karsten wilde gelukkig graag tegen ons spelen, klasse. Even heel wat anders: twee weken geleden had ik het al gehoord: het trieste bericht van Dordrecht trainer Theo Bos . Zaterdag stond het in de pers dat Theo alvleesklierkanker heeft. Ik heb vaak tegen hem gevoetbald, een keiharde, taaie verdediger die ook aardig kon voetballen. Ik herinner mij dat Theo ook bokste, als ik het goed heb. Incasseren kan hij dus zeker. Dit is natuurlijk een ander verhaal dan een bokspartij of een voetbalwedstrijdje, dit is een gevecht tegen deze vreselijke ziekte. Ik wens Theo alle kracht en sterkte toe in deze strijd. Theo, hou je taai!
