Afgelopen zaterdagmiddag ben ik gaan kijken bij de wedstrijd waarin korfbalvereniging TOP Vroomshoop kampioen kon worden. De club had de hele competitie al bovenaan gestaan en deze middag moest het dus gaan gebeuren. Ik moet zeggen dat ik met gemengde gevoelens richting het sportpark De Bosrand in Vroomshoop ging, want met korfbal heb ik nog nooit wat gehad en het was echt ontzettend heet, dus het terras bij de Piep’n lag eigenlijk meer voor de hand en hoe zou Dumoulin zich houden? Maar ik had het beloofd en belofte maakt schuld, vandaar dat ik er ruimschoots op tijd was.
Ik had wel wat meer toeschouwers verwacht, bij zo’n belangrijke wedstrijd. De supporters die er waren bleken bestuursleden, vrijwilligers familieleden en oud-spelers, al dan niet vergezeld van hun gezinnetjes. Kortom, één en al gemoedelijkheid en een hoog ons-kent-ons-gehalte, maar ik miste de echte kampioensfeer, het leek wel of men er zelf niet in geloofde en dan word je het ook nooit. Het zelfvertrouwen, bij zowel spelers als supporters, had de week ervoor al een geduchte knauw gekregen, want verliezen met zo’n vijftien doelpunten verschil, is zelfs voor korfbal veel. Het werd helaas een wedstrijd om snel te vergeten, het heilige moeten ontbrak volledig. Er kwamen kansen genoeg, maar er werd te slordig mee omgesprongen. De wedstrijd werd met 15-19 verloren. Gelaten ondergingen zowel de spelers als de toeschouwers dit verlies en de gemiste titel. Opvallend weinig emoties, al ben ik natuurlijk niet in de kleedkamer geweest. Korfbal heeft meer te bieden dan dat ik altijd heb gedacht, want zowel verdedigend als aanvallend is er echt sprake van tactiek en om de twee punten worden verdedigers zelfs aanvallers. Vrijlopen is het belangrijkste onderdeel van het spel en hier kunnen voetballers nog veel van leren. Of korfbal echter in deze vorm ooit een publiekssport gaat worden, waag ik te betwijfelen. Buiten wat meer emotie mag het spel wat mij betreft ook wat sneller en lichamelijk ook best wat harder worden.
Waren de zenuwen, na de zeperd van vorige week, de reden dat er zoveel ballen niet door de mand vielen? Die analyse laat ik aan de mensen over met verstand van het spelletje. TOP Vroomshoop is een mooie club en als het spel niet te genieten is, dan geniet men van elkaar en vanmiddag ook van de BBQ en het mooie weer. Die sfeer moet TOP beslist vasthouden, maar om ooit nog eens kampioen te worden, komt er nog wel wat meer bij kijken. Zowel in als rond het veld miste ik de beleving en de mentaliteit van Vanmiddag gaan we kampioen worden en niemand die ons daar van af kan houden. Mogelijk dat ik niet het echte TOP aan het werk heb gezien en ik kom zeker nog een keer kijken, maar wil dan ook een echte wedstrijd zien. Dat ontbrak er zaterdag helaas aan en als dat niet verandert wordt er ook de komende jaren bij TOP geen kampioenschap gevierd. Maar ik ken de club onvoldoende en misschien heeft een kampioenschap niet de prioriteit en gaat het voornamelijk om de gezelligheid. Op dat gebied is TOP gewoon al een echte topper en wie ben ik dan wel om het hier over een gebrek aan kampioensfeer te hebben? Het bier was toch koud en de hamburgers toch goed doorbakken?
Chris Walraven
