De keeper van Lelystad 4 heet Daan Kok en is 22 jaren jong. Dit is het tweede jaar dat hij onder de lat staat bij ons ‘elitekorps’. Daan had in het begin van het eerste jaar aanpassingsproblemen. Dat is natuurlijk niet gek, want ga er maar aan staan: als broekie met oude morrende mannen voetballen die denken dat ze het hebben uitgevonden. Onze sluitpost hield niet veel ballen vast en ook meevoetballen was een groot probleem. Zijn coaching was nihil en met voorzetten van de flank bleef Daan vastgenageld op de lijn staan. Nee, heersen in de zestien was niet zijn sterkste punt. Maar we waren mild voor hem en hij kreeg de tijd van ons om foutjes te mogen maken. Ook omdat we bij het vierde niet verwend zijn met keepers, dus nieuw was het niet.

Fred, onze vaste goalie, gaf anderhalf jaar geleden aan dat hij ging stoppen. Fred was net als Daan een lijnkeeper, die ook een broertje dood had aan voorzetten vanaf de zijkanten. Fred was meevoetballend wel beter, al was dat in zijn ultieme jaar door knieproblemen een stuk minder geworden. Fred had op Daan ook weer voor dat hij perfect Frans Bauer kan imiteren en zelfs twee clubliederen voor onze club Lelystad heeft gemaakt en ingezongen. Fred heeft daarnaast ook veel humor en ook daarin moet Daan nog wat loskomen. Maar goed, Daan groeide wel in zijn rol als doelman en heeft in het begin weliswaar wat doelpunten gekost. Maar toen hij eenmaal beter in zijn vel kwam te zitten, heeft hij zelfs partijen voor ons gewonnen. De titel en de beker die wij vorig jaar pakten zijn zeker ook een verdienste van Daan.

Dit seizoen spelen wij dus een klasse hoger en zijn wij een matige middenmoter. Voor de winterstop was ons spel wisselvallig net als het keepen van onze goalie. Twee weken geleden kwam ik aan op ons sportpark en zag ik Daan lopen met een leuk meisje aan zijn zijde. Hij glunderde er op los en was anders als anders. Toen wij met de warming-up begonnen zag ik datzelfde meisje in onze dug-out zitten, het was duidelijk dat zij daar voor onze keeper zat. En het werd mij helemaal duidelijk toen ik Daan vlak voor het begin van de tweede helft hand in hand zag lopen met dat leuke meisje, in zijn eigen strafschopgebied nog wel.

Daan kuste haar meerdere keren voordat zij weer naar de dug-out liep. Het liefste had hij haar als zijn mascotte in zijn doel opgehangen om haar af en toe een kusje te geven. Daan is verliefd en als je verliefd bent, vlieg je en kun je de hele wereld aan. Daan keept als nooit tevoren, slaat ballen uit de kruising, heerst in de zestien, komt uit bij flankballen (en pakt ze ook nog) en is in één tegen één-situaties ijzersterk. Ik heb hem zelfs horen coachen en mopperen op zijn verdediging. Daan is in de zevende hemel en in een bloedvorm en dat komt door Melissa (want zo heet zijn vriendin).

Helaas trekt het elftal zich niet op aan Daan, want ondanks het sterke keeperswerk van onze doelman hadden wij tot afgelopen zaterdag nog geen punt gepakt in 2012. Dat betekent volgens mij dat er weinig spelers zijn die, net als Daan, verliefd zijn. Toch zie ik wel eens spelersvrouwen langs de lijn staan, maar nooit komt het voor dat ik ze hand in hand zie lopen voor aanvang van een wedstrijd op het veld. En aan de vorm van de meeste spelers te zien is er verder eigenlijk niemand die met vlinders in de buik speelt, ook ik niet. Ik hoop in ieder geval dat ik Melissa nog vaak met Daan hand in hand zie lopen in de zestien.

Afgelopen zaterdag pakten wij onze eerste drie punten in 2012 in een uitwedstrijd bij DOS Kampen . En ondanks de afwezigheid van Melissa was onze verliefde keeper weer goed .Wat lijkt het me fijn om verliefd te zijn…..

Delen is sportief

Reacties (0)