Daarnaast zag ik de vrouwen van Het Ravijn na vele jaren weer eens van nabij. Ik genoot. Het was spannend, het was hoog niveau, ik zag een keepster – Meike de Nooy – die met zichzelf had afgesproken dat ze de uitblinker van de avond wilde worden (ze stopte zelfs een paar strafballen, vijfmeters) en vooral de onderlinge duels waren enerverend. Sophie Veldhuis bijvoorbeeld sloeg vlak voor mijn neus haar Italiaanse kwelgeest op militante wijze van zich af. Niet één keer, maar drie, vier keer. Oorlog was het. Haar vader zei me later met trotse ogen dat Sophie thuis rustig en behulpzaam is, maar dat ze eenmaal in het water liggend voor een potje waterpolo in een feeks verandert, in een furie, een kenau, een ka.

Voor de 38-jarige Karin Kuipers (foto) neem ik de hoed diep af. Ze scoorde op belangrijke momenten drie vinnige doelpunten, ze transformeerde de tegenstandsters die in haar buurt durfden te komen tot bange kwezels, ze waakte achterin als een superieure moeder overste over haar medespeelsters en bleef gewoon de hele wedstrijd te water. Je kunt lang niet alles zien, zeker niet wat er tussen dat gespetter van het chloorwater door allemaal gebeurt en dan heb ik het nog niet eens over de doortrapte slinksigheden onder water. Maar Karin laat zich niet intimideren en deelt zelf ook het nodige uit. Nogmaals, dat zie je niet, maar je vermoedt het, sterker nog je weet het wel zeker.

Recordinternational Karin is met haar laatste jaar bezig (als topspeelster) en ik bepleit vanaf deze plek dat Nijverdal, Amersfoort, Bilthoven, Hilversum, Waddinxveen, Barendrecht en al die plaatsen waar ze dit seizoen nog met Het Ravijn langs gaat komen, haar op gepaste, respectvolle maar uitbundige wijze gaan uitzwaaien. Dat het een glorieuze afscheidstoernee mag worden. Dat ze als de jarenlange vorstin van het Nederlandse waterpolo wordt toegejuicht, dat iedere club waar ze nog komt haar met afscheidscadeaus en grote ruikers fêteert. Dat heeft ze echt verdiend. En de altijd slim kijkende, fiere sportwethouder Johan Coes regelt dan subiet een lintje voor Karin. Het komt haar toe, deze geweldige, klassieke en voorbeeldige sportvrouw.

Nog één welgemeende tip aan 200 Nijverdalse supporters van Karin, Meike, Sophie en al die andere topspeelsters van Het Ravijn: luid aanmoedigen mag! Je mag sfeer maken op de tribune, je mag de meiden met lawaai, toeters en bellen, met spreekkoren en wat dies meer zij oppeppen, aanvuren, inspireren. Je mag als fans je team als een soort van achtste man erdoor slepen. Jullie zaten het grootste deel van de wedstrijd erbij alsof je naar de Matthäus-Passion zat te kijken. Ga eens naar een thuiswedstrijd van die Italiaanse tegenstanders. Daar weten ze wel hoe dat moet. Was maar een tip, verder niets dan lof.

Delen is sportief

Reacties (0)