De snelste man van Nederland, Patrick van Luijk, zat zaterdag naast me. Hij vertelde over zijn reis naar Jamaica. Zijn vader is Jamaicaan en Patrick had hem sinds zijn twaalfde niet meer gezien. Maar Van Luijk vertrok niet alleen om zijn vader te leren kennen. Jamaica is een sprintwalhalla. Met mannen als Usain Bolt en Asafa Powell barst het land van de sprintvezels. Van Luijk, voor ´de helft´ gezegend met diezelfde vezels, mocht meetrainen met de groten der aarde.
Het heeft hem snel gemaakt op de 100 en 200 meter. De tijden die hij in het zonnige Jamaica liep houdt hij geheim. Niet uit bescheidenheid – ik zag dat hij staat te popelen om het wél te vertellen- maar uit zelfbescherming. Een politiek antwoord van een sporter. Van Luijk wil niet dat zijn trainingstijden bekend zijn, omdat zo´n toptijd hem altijd zal achtervolgen. De niet officiële tijden gelopen tijdens trainingen geven sporters vertrouwen, maar zodra ze naar buiten komen worden ze een vloek. Van Luijk kan onder de 10 lopen. Zijn PR van 10.25 is verouderd. Sterker nog: ik zag in zijn ogen dat hij dat op Jamaica, in het zog van Asafa Powell, al lang onder de 10 heeft gelopen.
Op weg naar de Olympische Spelen in Londen gaat hij zijn geheim geheid onthullen. Ik kan niet wachten.
