Ik ben sinds 2010 ambassadeur van de stichting Verliesverwerking. Het is een stichting die zich inzet voor mensen die hulp nodig hebben bij het verwerken van pijn en verlies. Dit gaat om verlies in het breedste zin van het woord, zoals het verliezen van een dierbaar persoon, een echtscheiding of de acceptatie van een handicap. Het gaat hier vooral om hulp voor kinderen en jongeren. Deze hulp wordt dus (nog) niet vergoed, maar de stichting (info@stovv.nl) zorgt voor financiële ondersteuning. Om hiervoor in aanmerking te komen moet je een aanvraag doen bij de stichting. Die neemt het in behandeling en kijkt of het past bij het doel van de stichting. Andere ambassadeurs zijn ondere andere mijn vriend René Eijkelkamp, Freddy Nijhof en Hans van Breukelen.
Een goed doel waar ik dus ambassadeur van ben. Ik probeer met de andere ambassadeurs deze stichting op de agenda te zetten. We hebben nu een keer of vier een avond gehad bij een businessclub. Bij Heracles Almelo, FC Twente, SVZW en afgelopen woensdag bij PEC Zwolle. Hans van Breukelen geeft dan onder meer een inspirerende presentatie over verlies en winst. Zowel in de sport als in zijn privéleven. Er is altijd een veiling waar de businessclubleden kunnen bieden op o.a een viparragement voor een wedstrijd van PSV, een voetbalclinic, wedstrijdballen en nog vele andere dingen. De opbrengst gaat dan uiteraard naar de stichting. Jan Medendorp lult de avond dan altijd bekwaam aan elkaar.
Mijn bijdrage is altijd een interview van een kwartiertje met Jan Medendorp. Jan voelt dit, toch meestal gevoelige onderwerp, goed aan en ik voel me dan op mijn gemak. Met Jan heb ik ook de afspraak dat hij alles mag vragen. Maar afgelopen woensdag was Jan er niet en deed de stadionspeaker van PEC Zwolle dit allemaal. De stadionspeaker, die ik ken van zijn vreselijke lange blauw-witte ruitenjas. De speaker van PEC Zwolle, die normaliter altijd rechts naast de dug out van de tegenstander staat, zat nu naast me. Peter Vader (zo heet hij) stelde dus de vragen. Natuurlijk ging het over mijn verlies, maar ook over PEC Zwolle en GA Eagles. PEC doet het geweldig in de eredivisie en daar heb ik een groot respect voor. Het ging ook over de rivaliteit tussen beide clubs en, op zo’n avond, eigenlijk over de zin en de onzin daarvan. Meestal ging ik altijd met een nederlaag weg uit Zwolle met op de achtergrond dat vervelende lied, Ik ben een Zwollenaar…
Afgelopen woensdag niet, eindelijk niet verloren in Zwolle, en dat voelde erg goed….
Mooi geschreven Michel, petje af hoe je dit doet. Wie het echte verdriet om “verlies” niet kent zal ook nooit de echte vreugde van “winst” ervaren.
Mooi stukkie gozert, sorry zit in Kaapstad. Fijn dat Vader het niet verklootte….