Het was een beetje een stille wens van mij, om ooit mijn columns te bundelen in een boekje. En nu is het bijna zover. Ik ben gedichten gaan maken, nadat Lesley en Sven waren overleden. Als je geen prater bent en het ook nog enorm veel moeite kost om het maar enigszins over de jongens te hebben zonder in tranen uit te barsten, is schrijven de beste remedie. De gedichten waren eenvoudig en zeker niet hoogstaand, maar dat was totaal onbelangrijk. Het was een soort therapie die mij hielp en waar ik steeds meer plezier in kreeg.
Later ben ik wat verhaaltjes gaan schrijven over het zaalvoetbalteam waarin ik speelde, of beter gezegd op de bank zat, want voetballen was wel het laatste waar ik in die periode zin in had.
Zo is het een beetje gaan rollen en het was in 2007, toen Jan van Halst mij belde en vroeg of ik interesse had om columns te gaan schrijven voor de weekendkrant in Deventer. Een kennis van hem zocht een columnist in de regio Deventer en de link met mij was zo gelegd. Iedere week moest ik een column schrijven en in het begin ging het redelijk. Het waren geen geweldige columns, die zijn het nog steeds niet hoor, maar ik kreeg desondanks leuke reacties. Elke week een stukkie maken werd wel steeds moeilijker, want verzin maar steeds een onderwerp…
Maar vanwege de recessie kwam er bij de Weekendkrant een roemloos einde aan mijn korte columnistenloopbaan. Tenminste zo leek het, want journalist Harry Hekkert van de Stentor was mijn reddende schrijfengel. Er ging een columnist weg bij De Stentor en hij wist weliswaar dat mijn pen bijna leeg was, maar nog niet helemaal.
Ik mocht bij De Stentor om de drie weken een column gaan schrijven en nu doe ik dat alweer drieënhalf jaar. Toen Gijs Eijsink mij later belde om elke week een column voor Twentesport.com te schrijven, hoefde ik niet na te denken. Het is een eer om voor De Stentor en voor Twentesport.com een column te maken. Mede dankzij hen komt het boekje Zelfspo(r)t rond 25 november uit.
Met enorm veel hulp van voorzitter Edwin Mulder van GA Eagles is er een uitgever gevonden met de naam Gigaboek. Het boekje wordt op 27 november gepresenteerd, voor aanvang van de derby GA Eagles – FC Zwolle. Het voorwoord in het boekje is van Leo Driessen en het nawoord van Hugo Borst. De cover is getekend door Paul Bosvelt. Mijn dank gaat ook zeker uit naar Gijs Eijsink en Eddy van der Ley van Twentesport.com en de perschef van GA Eagles, Richard Thannhauser, die altijd hun kritische blik over de columns lieten glijden, voordat er groen licht kwam.
Dankbaar ben ik voor de kans die ik heb gekregen om als simpele voetballer/assistent-trainer een nog simpelere schrijver te mogen worden. Al is schrijver een naam die ik niet mag dragen Toch ben ik er trots op dat nu mijn tweede boek uitkomt, al is het eerste boek ‘Nooit meer zaterdag’ voor het overgrote deel geschreven door Rob Pietersen. Het zal nooit een bestseller worden zoals ‘Nooit meer zaterdag’, in geen velden of wegen. Maar als ik maar een paar honderd mensen een beetje kan laten lachen of anderszins kan laten ‘genieten’ van mijn gebundelde columns, dan ben ik dik tevreden…
