‘Nog een fijne avond’ hoorde ik de aardige verkeersregelaar zeggen toen ik zondag om twaalf uur ‘s middags via de brug over het kanaal naar het Colosseum fietste. Misschien doe ik hem hiermee ernstig te kort, want zijn functie zal ongetwijfeld een andere naam hebben, ik gok op ‘traffic control supervisor’ of ‘crowd managing employee’, maar met zijn klantvriendelijkheid was hij zijn tijd dus ver vooruit. Ik vind het niks, voetballen om kwart over twaalf, maar gelet op de massala bierconsumptie in de gracht maakt het de meeste fans niet uit. Grolsch is in de Beugel Bunker, net als vroeger in Het Diekman, van Vak P tot in de skyboxen een belangrijke factor in de exploitatie van FC Twente, en tot nu toe hebben ze nog geen netten hoeven op te hangen, al was dat misschien wel handig geweest toen de ‘fans’ van FC Utrecht ons enige tijd geleden vanuit het uitvak op bekers met hun eigen, nog warme pies tracteerden. Van dat gezeik hadden we met Cambuur geen last, want de paar man die uit Leeuwarden meegekomen waren hadden weinig reden om zich te roeren. Het was een bijzonder eenzijdige wedstrijd en eigenlijk heb ik liever dat Henk de Jonge weer helemaal beter wordt dan dat dit armetierige prutselftal in de Eredivisie blijft. Als je niet kunt voetballen heb je daar niks te zoeken. En het was een zoete wraak op trainer Sjors Ultee, die vorig jaar als trainer van Fortuna met ongegeneerd betonvoetbal drie punten stal en de wedstrijd totaal verziekte.
Maar ik moet natuurlijk ook nog even terugkomen op de titel van dit stukje. De scheidsrechter was Serdar Gözübüyük, de man met de coupe van Robert de Niro in deel 1 van The Godfather, die bij ons thuis om verklaarbare redenen ‘de Umlautman’ heet. De man fluit op zich prima, maar permitteert zich af en toe irritante gebaartjes en ook enig marchanderen is hem niet vreemd (de penalty voor Feyenoord tegen PSV), waardoor hij onnodig veel negatieve publiciteit oproept, maar daarvoor was zondag weinig tot geen reden toe, de Umlautman vroeg niet om diakritische reacties waaraan hij zijn titel te danken heeft (zoek het maar op). Nee, voor het echt historische feit moesten we bij Michiel Vlap zijn, die voor het eerst sinds een jaar weer een keer scoorde, precies zoals ik vorige week al voorspeld had, en tot ‘Koning’ van de wedstrijd werd gekroond, waarmee opnieuw een commerciële knieval naar de vermaledijde gokindustrie werd gemaakt. Het komt nog eens zover dat we voor de wedstrijd bij de ingang een formulier moeten invullen om de uitslag te voorspellen. Dan kunnen we dus niet blindvaren op Sem Steijn, die na een uur zijn tweede goal had moeten maken, maar de bal hoog in de tweede ring schoot, waarmee werd bewezen dat behalve de traffic control supervisor (of was het nou de crowd managing employee?) ook Joop Munsterman een vooruitziende blik had. Maar laten we het daar verder maar niet meer over hebben. We hebben het bijna verdrongen. Bijna.
Peter Bonder
