Vanear stund ik bie nen viskroam. Ik hebbe niks met visken. Of met vis etten. Mer ik mut toch een höaken hebben vuur dissen column.
Vanoet et ies onder de teunebanke gloepen mie riegeln met grote ogene an. ’n Mond nen ende lös. Met van dee dikke lippen. Et begroten der mie van, al wus ik neet direkt woerumme. Ik denke: “Woer ken ik dat toch van?”
En toen dagen et mie. Verleden moand zat ik op Tenerife. Lekker woarm, palmbeume, dikke vieventwentig groad in december, iederene good te passe, kalm an Getjan. Mer woer’j ook keken, oaveral um oe hen vrouwleu met ’n gaperd half lös.
Neet umdat ze zo verwonderd warren, mer umdat ze stief van ’n botox stunden. Vuural de lipvullers warren skienboar in ‘n oetverkoop ewest. Vake hungen ze met dee boavenlippe an een töafelken, verveeld vuur zik oet te kieken.
Der tegenoaver zat dan öaren dikgebalgden roodverbranden kearl (den hoven skienboar niks te veranderen, as toppunt van mannelikheid), met al net zo’n verveeld gezichte de andere kante oet te kieken. Gezellig! Mangs dacht ik van ‘Wat heur ik toch?’ Wat bleek: a’j met een löag heuvd en zukke lippen an de kuste zitt, begint der de wind umhen te leuien.
Et zint miene zaken nit. Klopt. Mer mie ducht, a’k toch zovölle geld tegen ne verbouwing ansmeet, wo’k toch ook gearne at et der meuier van wör, ha’k hoaste zegd.
Mer loa’w earlke wean. Vrouwleu mut ook wal heel wat verdoeren. De wearld wil ‘junger en strakker’. En de gank van et leaven maakt allens noe een keer ‘ölder en slokker’.
Et vel foekert, de kaakliene streupt zik op richting kin, de oogleden trekt noar de verdan dikkerder wallen. Heurt der bie, zo’j zeggen. Mer vrouwleu van boaven de 25 wordt tooverdan platbombardeerd met reklames oaver gezichtsyoga, anti-agingsmearsels en resculpting-crèmes. Zelfs privéklinieken komt alle dage in de tiedliene vuurbie. Op social media kö’j oe verstekken achter fotofilters dee’t oe et vel gladstriekt. Extra lastig a’j dan in et echt noar boeten mut. En a’j de wearld wieders niks te beden hebt as wo’j der oetzeet, begint dee reklames toch te prikken.
Net as dee ingrepen trouwens. Helaas, et resultaat is neet ne jungere, mer ongelukkige en oppervlakkige oetstroaling. Zelfs al zit iej met de botterlippe op Tenerife in de zunne (ook wier slecht vuur et vel, skient).
Misskien zol et helpen as ze de botox es in de harsens loatt inspuiten. Mag wean at ze mekoar dan wat mear te vertellen kriegnt. Vuur een good gesprek hoo’j ja neet mooi te wean.
Martin ter Denge
